شعر شیعی

عده‌ای به اشتباه ظهور تشیع در ایران را مربوط به عصر صفوی می‌دانند.

حال آن که قدمت تشیع در سرزمین ایران و آشنایی مردمان این خطه با اهل بیت پیامبر - به‌ واسطه اصحاب خاص ایشان مانند جناب سلمان فارسی، عمار یاسر و … - به قرن اول هجری بازمی‌گردد.

یکی از راههای شناخت قدمت تشیع در ایران، بررسی آثار ادبی کهنِ پارسی، خصوصا اشعار شاعران برجسته است. قدیمی‌ترین اشعار شیعی کشف شده تا به امروز، به رودکی، پدر شعر فارسی (237-319 ه. ش.) باز می‌گردد.

البته، این نکته بدان معنا نیست که قبل از رودکی، شعر پارسی شیعی وجود نداشته، بلکه ممکن است اشعاری موجود بوده‌اند که دیگر در دسترس نیستند و یا هنوز به وجودشان پی برده نشده است. کما اینکه برخی از اشعار کهن شیعی، همچون «علی نامه» - از شاعری با تخلص «ربیع» و هم عصر فردوسی - در همین دهه‌های اخیر، کشف و تحقیق شده‌اند.

مطالعه‌ی مقالات زیر، به علاقمندانِ حوزه‌ی «تاریخ تشیع در ایران» و «اشعار شیعیِ شعرای فارسی زبان»، پیشنهاد می‌گردد.

همچنین، از آنجا که شعر و ادبیات کهن پارسی، میراثی سترگ و گره خورده با هویت ایرانیان است، پرداختن به این آثار، موجب تقویت هویت فرهنگی ایرانیان خصوصا نسل‌های جوان می‌گردد.