ظهیر الدین فاریابی

ظهیرالدین فاریابی و اشعار او در مدح اهل بیت (ع)

گردآوری: فاطمه طالعی

ظهیرالدین فاریابی (وفات 598 هجری)

فاریابی از شاعران قرن ششم هجری است. تمام دیوان او متبوع و مقبول است به لطافت و سلاست، به حلاوت گفتار و بلاغت اشعار و نهایت امتیاز را دارد.

به ظن قریب به یقین ظهیر فاریابی شیعه بوده و اعتقادی محکم و خالصانه به خاندان نبوت داشته است.

از جمله اشعار ذیل گواه این مدعی است و می توان گفت: شیعه دوازده امامی بوده است.

ظهیر با تو چه گویم عجب که نشناسی

غریب خاک خراسان شهید خطه طوس

یا در شعری دیگر گوید:

ای صبا گر به خراسان گذری بهر ظهیر

همتی جز ز دم شاه غریبان مطلب

از اشعار اوست، درباره کربلا وامام حسین علیه السلام:

ای ظهیر از گور نقبی می زنم تا کربلا

می روم گریان به پابوس حسین تشنه لب ⁽¹⁾

بس که چشم غم سرشکم، بابلا آمیخته است

خاک من دارد شرف مانند خاک کربلا ⁽²⁾

1.  دیوان ظهیرالدین فاریابی، به اهتمام هاشم رضی، تهران، بی تا، صفحات 187 و 280.
2.  دیوان ظهیرالدین فاریابی، به اهتمام هاشم رضی، تهران، بی تا، صفحات 187 و 280.