عثمان مختاری و ارادت به اهل بیت (ع)
گردآوری: مسعود بسیطی
حکیم ابوعمر بهاءالدین عثمان بن عمر مختاری غزنوی شاعر و حماسهسرای برجسته دوره پایانی سده پنجم و دوره آغازین سده ششم هجری قمری بود. از زندگانی او دانستههای اندکی در دست است. تاریخ زاده شدن او را میان سالهای ۴۵۷–۶۹ و درگذشت او را میان سالهای ۵۱۲–۵۴۸ نوشتهاند. مختاری در سرودن غزل و قصیده و رباعی و قطعه و ترکیبات و مثنوی استاد بودهاست؛ ولی بیشتر به قصیدهسرایی و مثنویگویی گرایش داشته و قصاید و مثنویات او بر دیگر آثاری که از خود بر جای نهاده برتری دارد. مختاری چندین تن از شاهان و فرمانروایان دوران زندگی خویش را نیز مدح گفته است. از میان آنها میتوان به علاءالدوله مسعود بن ابراهیم غزنوی نام برد که مختاری شهریارنامه را به نام او کردهاست.
اشعار:
منقبت حضرت علی (ع):
ابری ز گرد لشکر سر بر هوا نهاد بر فرق آن گروه ببارید ذوالفقار
شاعیان را منع کردی از هوای خویشتن گر بدین بخشش بدیدی دیده ی حیدر تو را
مناقب اهل بیت (ع):
بوسه بر گور مصطفی زده دان آل یس بر آن گوا شده گیر
امام مهدی (عج):
عیسی لوای سلطان بستاند از رسول مهدی به عهد شاه برون آید از حجاب
منبع: کتاب جلوه های ولایت در شعر فارسی، ص 124، 139، 159 و 240