نظامی گنجوی و اظهار ارادت و محبت به امام علی (ع)
گردآوری: مسعود بسیطی
حکیم نظامی گنجوی، ملقب به جمال‌الدین و مکنی به ابومحمد، از بزرگترین و مهم‌ترین شعرای فارسی زبان بود. افکار بلند و شاعرانه نظامی در لابه‌لای آثارش باعث گردیده که از وی به‌عنوان شاعری حکیم یاد شود، این امر نظامی را در زمره هشت شاعر طراز اول زبان و ادب فارسی قرار داده است.
وی تنها شاعری است که توانست شعر تمثیلی را در زبان فارسی به حد اعلای تکامل برساند. مهم‌ترین اثر او پنج گنج یا خمسه نظامی است. این حکیم توانا از ارادتمندان و محبان پیام آور نور و خاندان پاک ایشان بود. وی در دیوان قصاید و غزلیات خویش به تکریم و نعت و وصف خاندان نور پرداخته است.
این حکیم چیره دست در دیوان خویش امیر مومنان علی (ع) را چنین ستوده است:
ز بعد معرفتِ کردگار لم یزلى
نبى شناسم و آن گه على و آل على
خداست آن که تعقّل نمودن کُنهش
بُرون نهاده قدم از حدود محتملى
نبى است آن که بُود در مدارس تحقیق
برى کتاب کمالش ز نکته جدلى
على است آن که گدازد ز برق لمعه تیغ
حسود را، که کند نقد بوتراب على
منبع:
دیوان قصاید و غزلیات، نظامى گنجوى، به کوشش سعید نفیسى، ص ۳۴۹.
