جهان ملک خاتون

جهان ملک خاتون و ارادت به اهل بیت (ع)

گردآوری: مسعود بسیطی

جَهانْ‌مَلِک خاتون دختر جلال الدین مسعودشاه اینجو، شاهدخت و بانوی شاعر ایرانی است که در نیمه دوم سده هشتم هجری می‌زیست. او هم دوره با حافظ و عبید زاکانی بود و با عبید زاکانی مشاعره و رودررویی داشته‌اند. وی از نظر کمیت ابیات، بیش از هر شاعر زن دیگری در تاریخ ادبیات ایران تا قرن حاضر شعر سروده ‌است. وفات جهان‌ملک خاتون بعد از سال ۷۸۴ (قمری) اتفاق افتاده‌است. اشعار او به زبان‌های فرانسوی، ایتالیایی و انگلیسی ترجمه شده‌اند.¹

اشعار:

مناقب امام علی (ع):

به سرّ دل شاه مردان كه زد                                                       مرا جمع كن زين پراكندگى²

منابع:

1- ویکی پدیا

2- کتاب جلوه های ولایت در شعر فارسی، ص 106