فرخی سیستانی و ارادت به اهل بیت (ع)
گردآوری: مسعود بسیطی
ابوالحسن علی بن جولوغ فرخی سیستانی شاعر بزرگ ایرانی اواخر سدهٔ چهارم و اوایل سدهٔ پنجم هجری قمری است. وی علاوه بر تسلط بر شعر و ادب در موسیقی نیز مهارت داشت و بدین وسیله توانست به دربار ابوالمظفر شاه چغانیان و سپس به دربار سلطان محمود غزنوی راه یابد و منزلتی والا بدست آورد. فرخی را یکی از بهترین قصیده‌سرایان ایرانی می‌دانند تا جایی که گفته‌اند سخن سهل و ممتنع در عربی خاص ابوفراس حمدانی و در فارسی خاص فرخی است. تاریخ فوت او را ۴۲۹ هجری قمری ذکر کرده‌اند.1
اشعار:
مناقب امام علی (ع) و اهل بیت:
از پی آن که در از خیبر برکند علی شیر ایزد شد و بگذاشت سر از علیین
اسلام را به منزلت حیدر است شمشیر او به منزلت ذوالفقار
...
چو تو و چه حیدر به زور و به نیرو چه شمشیر تو و چه شمشیر حیدر
....
افسر زرین فرستد آفتاب از بهر تو همچنان کز آسمان آمد علی را ذوالفقار
....
با صد هزار فضل که دارد مبارزیست چونان که خون شیر خورد ذوالفقار او
راست گفتی نبرده حیدر بود بازگشته به نصرت از حیبر
...
راست گفتی که آن حصار بلند خیبرستی و میر ما حیدر
حسنین (ع):
همیشه به دیدار تو شاد سلطان چو حیدر به دیدار شبّیر و شبر2
منابع:
1- سایت گنجور
2- کتاب جلوه های ولایت در شعر فارسی ص91، 118، 136 و 184
