اثیرالدین آخسیکتی و اشعار او در مدح اهل بیت (ع)
گردآوری: فاطمه طالعی
اثیرالدین آخسیکتی (وفات 580 هجری)
آخسیکتی از شعرای بنام قرن ششم هجری است. اثیر الدین به مقام امیرالشعرائی دربار سلاجقه رسیده است وی با این که حنفی مذهب متعصبی بوده اما به جهت ارادت به اهل بیت پیامبر رحمت اشعار زیبایی در مدح حضرت علی وامام حسن وامام حسین علیهم السلام سروده است. از جمله اشعار وی می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
کجا رمزی در اندازد قتیلی چون حسین آرد
دهان تنگ آن دلبر نشان طبع من دارد
که در یک نقطه و همی جهانی در وطن دارد
گهرها در شکم دارد لب یاقوت فام او
وزاو سربسته هر نکته شکرها در شکن دارد
چنان خندد که پنداری صبا بر لؤلؤ شبنم
دهان لاله رعنا فرا روی چمن دارد
نهان چون چشمه خضر است هر کزوی کنف جوید
سر حسرت گرفته چون سکندر در کفن دارد
چون روح القدس معصوم است و زماروی می پوشد
چو حور العین هم جانست و یاقوتی بتن دارد
دمی کزوی صفت گوید چو احمد مهرلاجوید
لبی کزوی عصا جوید چو موسی داغ لن دارد
سخن های فراخ او که در عالم نمی گنجد
شگفت آید بدان تنگی که او جای سخن دارد
به مهمان خانه عصمت نمکدان ملائک را
کسی داند که گوش جان بدان شیرین دهن دارد
کجا رمزی در اندازد قتیلی چون حسین آرد
کجا زهری برافشاند شهیدی چون حسن دارد
خرد شارب همی خواند نشانی را که پنداری
سواد لاله بر عنوان درج یاسمن دارد
نشاط آهوان غمزه ی او خود عجب نبود
که گرد سبزه جان سبز از مشک ختن دارد
جهان را مژده میآرد بشعر آبدار من
بدین شادی دهانش چرخ پر در عدن دارد
همی گوید بحمدالله اثیر امروز در کیهان
طراوت نظم او دارد که بوی عشق من دارد
منظور از شبیر و شبر حضرت امام حسن و امام حسین علیهما السلام می باشد زیرا حسن در اصل به معنی شبر و حسین به معنی شبیر می باشد. (1)
و در قصیده دیگر گوید:
سبزه فکنده بساط، برطرف آبگیر
لاله حقه نمای، شعبده بوالعجب
پیش نسیم ارغوان قرطه خونین به کف
خون حسینان (2) باغ کرده چو زهرا طلب (3)
- گنجور: دیوان اشعار اثیر اخسیتکی ، غزلیات، شماره 55
- منظور از حسینان باغ هم حضرت امام حسن وامام حسین علیهما السلام است .
- گنجور: دیوان اشعار اثیر اخسیتکی ، قصاید، شماره 11 این قصیده در مدح علا، الدوله فخرالدین سروده شده است.
