احیاگران زبان و ادب پارسی و ارادت به اهل بیت (25)

امیر مُعزّی نیشابوری و ارادت به اهل بیت (ع)

گردآوری: مسعود بسیطی

 

امیر ابوعبدالله محمد پسر عبدالملک مُعِزّی نیشابوری شاعر ایرانی پارسی‌گوی بود. پدرش عبدالملک برهانی از شاعران دربار الب ارسلان بود و در اوایل سلطنت ملکشاه سلجوقی وفات یافت و محمد فرزندش، به جای او به خدمت سلطان ملکشاه درآمد و تخلص شعری خود «معزی» را از لقب سلطان که «معزالدین» بود، اقتباس کرد. معزی شاعر بزرگ دربار ملکشاه سلجوقی بود و از سوی این پادشاه لقب امیر گرفت.1

 

اشعار:

 

غدیر خم:

آن‌كه داماد نبى بود و وصى بود و ولى                                                   در موالاتش وصيّت نيست شرط اوليا
...

 

حُب ياران پيمبر فرض باشد بى‌خلاف                                                     ليكن از بهر قرابت هست حيدر مقتدا
...

 

على ز مهرِ محمّد همى چنان نازد                                                        كه از دعاى محمد على به روز غدير2

 

منابع:

1- ویکی پدیا

2- کتاب جلوه های ولایت در شعر فارسی، ص 36

logo test

ارتباط با ما