ماه شعبان

نویسنده: منیره زارعان؛ بخشی از کتاب «روح بهار»[1]

خداوند روزی که دست خلقت در تو برد از همه‌ی خوبی‌ها، لبریزت کرد تا آینه‌ی همه‌ی صفات نیکویش باشی و آفرینش، همیشه در حسرت شناختنت بماند. من کجا به مدح تو می‌رسم[2] که پیمانه را سنجیدن دریا نشاید و من به قدر تشنگی از زلال نامت می‌نوشم.

ای از تمام خوبیها لبریز؛ دریای علمی[3]  و سلطان وادی حلم[4] ، کرم، دست طلب نزد دامن بخشایشت دراز کند که پایه‌ی کرامتی[5] ؛ بردباری به تحیّر صبر تو بنشیند[6]  که منتهای صبری. صدق، نسیم همیشگی کلام توست. و رحمت، جویباری همیشه جاری در وجودت[7] .

آنچه در تصویر عمل بنشانی حق است[8]  و صواب که تو ترجمان قرآنی[9]  و قرآن ناطق.

ای موعود الهی، ای سبزترین بهار موعود، بیا و به کلامت به راه نورمان بخوان که آنچه تو بدان بخوانی سعادت است و رستگاری[10] .

ای آینه‌ی آیات الهی، ای تجلی گاه صفات خدا، بیا و به راه نورمان بخوان که کلامت نور است و وعده ات راست[11] .بیا تا به تماشای همه خوبیهای آفرینش بنشینیم و چشم به نور کلامت روشن کنیم؛ ای سرچشمه‌ی همه‌ی نکوکاری ها[12] ؛ کجاست آن نگاه مهربانت تا دل ها را شیفته‌ی رستگاری کند .

و کجاست آن آینه محمدی خصلتت تا پایه‌های نیکی را بنا کند[13]  و عمود خیمه خیر و خوبی شود؟[14]  چشمان دوراندیش[15]  تو کجاست تا به نگاهی پرچم افتخار و فجر بر وادی اسلام زند و در همه‌ی سبزه زارهای زمین جویبار رحمت جاری کند و آنچه قهر و بی دینی است به نگاه خشمی براندازد؛ کجاست شوکت الهی تو تا هیبت پوشالی ستمکاران براندازی[16]  و روح حیات بر ایمان و اهل ایمان بدمی؛ کجایی ای مهربان‌ترین، رحیم‌ترین، صالح‌ترین و صادق‌ترین[17] ، ای ایستاده بر قله‌ی حلم[18] ، ای فرو رفته در دریای علم[19] ، ای کریم‌ترین و نکوکارترین[20] ، در کلام من چه می‌گنجد که تو دریا دریا خوبی را در گوشه‌ای از وجود جاری داری. احسان همان همیشه ماندگار وجود توست و بخشندگی همراه با حضور تو[21] .

ای ریسمان مدد الهی، ای رحمت واسعه‌ی حق[22] ، ای ابر رحمت خدایی، از پرده‌ی غیب برون آی و باران مهر ببار که عطش‌مان سخت طولانی شد.[23]

بیا و تاریکی را به نور نکویی هایت بشکاف.

بیا و زشتی‌ها را به زلال خوبی‌هایت بشوی،

بیا تا خوبی معنا یابد و کرم رواج گیرد، صداقت مشتری یابد و احسان درِ خانه‌ی همه‌ی مستمندان و نیازمندان را بکوبد.

بیا تا پا به پای نماز شبت اشک بریزیم و پشت به پشت قامت سروسانَت به نماز بایستیم.

بیا تا ایمان و اخلاص را از دست‌های نورانی کلام تو به ارمغان بگیریم و به نگاه مهربان تو راه راست را بیابیم.

بیا ای موعود سراسر خوبی، ای خوبترین و سبزترین.

منبع: پایگاه علمی فرهنگی محمد (ص)