نویسنده: سید مهدی شجاعی؛ گزیده‌ای از یک دلنوشته
به نام خدای رمضان
خدا مال همه است. مال من، مال شما، مال یکایک ما و شما.
خدا به تعداد آدم‌ها در زمین شعبه دارد. ...
خدا تنها دارایی است که فقیران بیشتر از ثروت اندوزان دارند.
خدا تنها قدرتی است که مظلومان بیش از ستمگران دارند.
خدا تنها رفیقی است که در هیچ شرایطی رفیقش را تنها نمی‌گذارد و به او خیانت نمی‌کند.
خدا تنها پناهگاهی است گه امنیتش هیچ گاه به مخاطره نمی‌افتد و حفاظ و حصارش خلل نمی‌پذیرد.
خدا تنها روزنه ی امیدی است که هیچ گاه بسته نمی‌شود.
خدا تنها کسی است که با دهان بسته هم می‌توان صدایش کرد و با پای شکسته هم می‌توان سراغش رفت.
خدا تنها قاضی است که در قضاوتش احتمال ظلم و خطا نمی‌رود و عدالتش کمترین خدشه‌ای نمی‌پذیرد. ...
خدا تنها خریداری است که اجناس شکسته را بهتر بر می‌دارد و بیشتر می‌خرد.
خدا تنها حاکمی است که دنبال راهی برای خلاصی محکوم می‌گردد.
خدا تنها دارنده ای است که بی منت و چشم داشت می‌بخشد. ...
خدا تنها کسی است که دشمنانش را هم بر سر سفره‌ی اطعامش می‌نشاند و به منکران و تکذیب کنندگانش هم روزی می‌دهد.
خدا تنها کسی است که علی رغم دانستن، چشم می‌پوشد و در عین توانستن، در می‌گذرد و می‌بخشد.
خدا تنها پادشاهی است که ملاقاتش نیاز به وقت قبلی ندارد.
خدا تنها کسی است که برای همگان بهترین را می‌خواهد و از عهده ی تامینش هم بر می‌آید.
خدا تنها متعهدی است که اگر امانت وجودت را به دستش بسپاری بهتر از خودت مراقبت و محافظتش می‌کند و بیشترین سود را نصیبت می‌سازد.
خدا تنها کسی است که اگر یک قدم به سویش برداری، ده قدم به سویت پیش می‌آید و اگر به سمتش راه بروی، به سمت تو می‌دود.
خدا تنها کسی است که اگر از تو محبت ببیند، زیر دینت نمی‌ماند و با قدردانی شگفت و بی‌نظیرش تو را شرمنده می‌گرداند.
خدا تنها کسی است که وقتی همه رفتند، می‌ماند و وقتی همه پشت کردند، آغوش می‌گشاید و وقتی همه تنهایت گذاشتند، محرمت می‌شود.
خدا تنها حاکم مقتدری است که برای بخشیدن گناهکار هزاران بهانه می‌تراشد.
هزاران وسیله می‌سازد و انواع عذرها و بهانه ها را به دست خطاکار می‌دهد تا تبرئه‌اش کند.
...
و ماه رمضان یکی از این بهانه‌ها و وسیله‌هاست و از مهم‌ترین و موثرترین و کارسازترین آن ها.
ماه رمضان، مهلت یا وقت اضافه‌ای است که خدا برای غفلت زده‌ها و در راه مانده‌ها و دیر رسیده‌ها فراهم می‌کند.
ماه رمضان، مهمانی دیار عالی است که خدا کارت دعوتش را برای همه‌ی مردم، از کوچک، بزرگ و پیر و جوان، و عابد و عاصی، و صالح و طالح می‌فرستد.
ماه رمضان، مقطعی از زمان است که خدا ناز بندگان را می‌کشد، به دنبال فراریانان و گریختگان می‌فرستد. و هر شرط و شروطی را برای ورود به خانه و مهمانخانه‌اش برمی‌دارد.
بیایید این فرصت آسمانی را دریابیم.
منبع: پایگاه علمی فرهنگی محمد (ص)
