مناسبت ها

    

بسم الله الرحمن الرحیم

   

موضوع: غیبت امام زمان، نتیجه‌ی قدر نداستنِ مهربانی حضرت زهرا و سایر اهل بیت ^{علیهم السلام}

با اهتمام: سارا انتظارخیر؛ زهرا مرادی

  

ملحقات پک:

1. کارت یادبود

2. متن محتوا

3. یادبود

  

گروه سنی: 11و 12 سال (پنجم و ششم ابتدایی)

  

1. کارت دعوت: 

متن روی کارت: سلام بر مهربان‌ترین بانوی هستی

متن داخل کارت:

دوست خوبم؛

می خواهیم به مناسبت شهادت مهربان‌ترین بانوی هستی - فاطمه زهرا (س) - دور هم جمع شویم و درباره‌ی یک تصمیم مهم صحبت کنیم. تصمیمی که می‌تواند همه‌ی مردم جهان را خوشبخت کند.

منتظر حضور گرمت هستیم.

زمان:

مکان:

خانه‌ی کودک و نوجوان بنیاد محمد (ص)

  

2. متن محتوا با عنوان «مهربان‌ترین بانو»

بچه‌ها؛ همان طور که‌ می‌دانید این روزها، روزهای شهادت حضرت زهراست. درباره‌ی حضرت زهرا (س) چه می‌دانید؟

{انتظار‌ می‌رود دانش آموزان در این گروه سنّی، لااقل نام پدر، مادر، همسر و فرزندان حضرت زهرا را بدانند. اما متاسفانه در برخی موارد دیده‌ می‌شود که فرزندان ما حتی چنین اطلاعات اولیه‌ای را از بانوی دو عالم‌ نمی‌دانند.

مربی در چنین شرایطی باید به گونه‌ای رفتار کند که بدون آنکه دانش آموزان دچار سَرخوردگی، خجالت و یا خدای نکرده تحقیر توسط دیگران شوند، اطلاعات‌شان تصحیح و تکمیل گردد. بهترین کار این است که دانش آموزانی که اطلاعات صحیحی درباره‌ی حضرت زهرا (س) داده‌اند، مورد تشویق مربی قرار بگیرند و سپس برای هم فضا شدن سایر دانش آموزان، روی تخته اطلاعات زیر نوشته شود:

همان طور که روی تخته هم نوشتم، حضرت زهرا دختر پیامبر و همسر حضرت علی هستند؛ و امام حسن و امام حسین بچه‌های ایشان هستند.

حضرت زهرا خیلی مهربان بودند و همیشه به فکر خوشبختی مردم بودند. برای کمک به مردم از هیچ چیز دریغ‌ نمی‌کردند. تا جایی که وقتی شب عروسیِ‌شان فقیری به ایشان مراجعه کرد و گفت لباس مناسبی برای پوشیدن ندارد، حضرت زهرا لباس عروسی خود را به او بخشیدند و خودشان با لباس قدیمی‌ای که داشتند وارد مجلس عروسی شدند.[1]

بچه‌ها؛ بر خلاف تصور خیلی از ما، حضرت زهرا بسیار ثروتمند بودند. ایشان صاحب باغ‌های بزرگی بودند که درآمد آن باغ‌‌ها صدهزار سکه‌ی طلا در سال بود؛[2] یعنی یک چیزی حدود 250 سکه‌ی طلا در هر روز! 250 سکه‌ی طلا خیلی پول است! اما وقتی زندگی ایشان و خانواده‌‌شان را بررسی‌ می‌کنیم‌ می‌بینیم ایشان خیلی وقتها حتی نان خالی برای خوردن نداشتند. پس آن همه پول کجا‌ می‌رفته؟

همه‌ی همه‌ی آن پول‌‌ها صرف کمک به مردم‌ می‌شده. صرف خوشبختی مردم. بخشی از آن به فقرا و نیازمندان داده‌ می‌شد و بخش دیگری در راه هدایت مردم هزینه‌ می‌شد. حضرت زهرا حتی یک سکه از آن پول‌‌ها را برای خود یا خانواده‌اش بر‌ نمی‌داشت. حضرت علی‌ می‌رفت کار‌ می‌کرد و با دستمزدی که‌ می‌گرفت، هزینه‌ی زندگی‌‌شان را تامین‌ می‌کرد. همان پول هم باز در اکثر مواقع به نیازمندان و فقرا داده‌ می‌شد.

خلاصه اینکه حضرت زهرا و خانواده‌اش آنقدر سخاوتمند و مهربان بودند که هر کس هر مشکلی که داشت به سراغ آنها می‌رفت.

حضرت زهرا نه تنها از اموال و دارایی‌اش به مردم‌ می‌بخشید و برای خود چیزی نگه‌ نمی‌داشت، بلکه در دعاهایش هم مردم را بر خود مقدم‌ می‌دانست. مثلا امام حسن ^{علیه السلام} تعریف‌ می‌کند که یک بار نصفه شب از خواب بلند شدم و دیدم مادرم حضرت زهرا مشغول نماز و عبادت هستند. عبادت‌شان تا صبح طول کشید. گوش دادم دیدم در دعاهای‌شان همه‌ی افراد مومن را تک به تک با نام بردنِ اسم‌شان دعا‌ می‌کنند اما برای خودشان چیزی از خدا طلب‌ نمی‌کنند. پرسیدم مادر جان فقط برای بقیه دعا‌ می‌کنی؟ برای خودت هیچ چیز‌ نمی‌خواهی؟ مادرم لبخندی زدند و گفتند پسر جان «اَلْجَار ثُمَ‏ الدَّار»[3] یعنی: اول همسایه، بعد خانه (اول هوای همسایه‌ات را داشته باش، بعد به فکر خودت باش).

بچه‌ها؛ حضرت زهرا فقط برای مردمی که کنارشان زندگی‌ می‌کردند، دعا‌ نمی‌کرد؛ بلکه حتی برای کسانی که هنوز به دنیا نیامده بودند هم دعا‌ می‌کرد. حتی برای من و شما! حضرت فاطمه از خدا‌ می‌خواست که ما هم بهشتی بشویم.

می‌بینید چقدر مهربان بوده‌اند؟

پیامبر، حضرت علی و حضرت زهرا و همه‌ی امام‌‌ها مهربان‌ترین و دلسوزترین بنده‌های خدا در کل خلقت هستند. این چهارده نفر برای خوشبختیِ مردم و بهشتی شدن آنها از هیچ چیز حتی جان‌‌شان دریغ نکردند. اما در عوض، مردم با آنها چطور رفتار کردند؟

بعضی‌‌ها حسودی کردند، بعضی‌‌ها دشمنی کردند، بعضی‌‌ها هم نشستند و رفتار بد بقیه را تماشا کردند؛ بدون اینکه به کمک اهل بیت بروند یا اعتراضی بکنند.

اینطوری شد که حضرت زهرا و یازده امام به دست همین مردمی که حضرت زهرا حتی غذای سفره‌اش را به آنها‌ می‌داد که گرسنه نمانند، به شهادت رسیدند. نوبت به امامت دوازدهمین امام یعنی حضرت مهدی رسید. خدا که دید مردم، قدر یازده امام قبلی و حضرت زهرا و پدرشان حضرت محمد را ندانستند و با آنها به بدترین شکل ممکن رفتار کردند، امام زمان یعنی حضرت مهدی را از نظرها غایب کرد.

به همین دلیل است که با اینکه امام دوازدهم ما الان زنده هستند و در بین ما روی همین کره‌ی زمین زندگی‌ می‌کنند، ما ایشان را‌ نمی‌شناسیم. چون خدا خواسته هم مردم تنبیه شوند و هم جان آخرین امام محفوظ بماند.

حتما تا حالا خیلی شنیده‌اید که‌ می‌گویند «برای ظهور امام زمان دعا کنید» یا «خدایا فرج امام زمان ما را برسان». این حرف چه معنایی دارد؟

معنایش این است:

خدا امام زمان را از نظرها غایب کرده. یعنی ما ایشان را با اینکه بین ما زندگی‌ می‌کنند،‌ نمی‌بینیم و یا اگر هم ببینیم‌ نمی‌شناسیم. اینطوری دیگر کسی‌ نمی‌تواند جان ایشان را به خطر بیاندازد و امام زمان را مانند یازده امام قبلی به شهادت برساند.

اما خدا گفته بعد از اینکه مردم حسابی بابت رفتار بد گذشته‌‌شان تنبیه شدند و امام مهربان‌‌شان را در دسترس نداشتند، یک روزی اجازه‌ می‌دهم که امام زمان از این غیبت بیرون بیاید. روزی که این اتفاق بیفتد، به امام زمان آنچنان قدرتی‌ می‌دهم که هیچ فرد ظالم و ستمگری نتواند در مقابل او بایستد. وقتی که حضرت مهدی ظهور کند، نه کسی به کسی زور‌ می‌گوید، نه کسی فقیر و درمانده‌ می‌ماند، نه کسی بیمار و ناراحت و گرفتار‌ می‌ماند، ... خلاصه، همه شاد و خوشبخت در کنار هم زندگی‌ می‌کنند.

اما کِی این اتفاق‌ می‌افتد؟

کسی‌ نمی‌داند.

اما خدا به ما یک راه نجات یک راه میان‌بُر نشان داده.

خدا فرموده اگر ببینم مردم به آمدن امام زمان‌‌شان مشتاق هستند و از رفتار خود خوب درس گرفته‌اند و دیگر‌ نمی‌توانند و‌ نمی‌خواهند بدون حضور امام مهربان‌‌شان زندگی کنند، اجازه‌ می‌دهم ایشان زودتر ظهور کند. یعنی اگر مردم از ته دل‌‌شان از خدا بخواهند که امام زمان زودتر ظهور کند، خدا ظهور ایشان را جلو‌ می‌اندازد. هرچه مردمِ بیشتری دعا کنند، این اتفاق زودتر و زودتر‌ می‌افتد.

حالا بگویید ببینم دل‌تان‌ نمی‌خواهد کسی به خوبی و مهربانی حضرت زهرا، کسی به خوبی و مهربانی پیامبر، کسی به خوبی و مهربانی امیر مومنان و بقیه امام‌‌ها بیاید و دست مهربانی‌اش را بر سرمان بکشد؟ دل‌تان‌ نمی‌خواهد هرچه بدی و ظلم است تمام شود؟ هرچه فقر و بیماری است از بین برود؟

خب الان دیگر راهش را می‌دانید. گفتم کافی است چه کار کنید؟

آفرین. از ته دل دعا کنید. از خدا بخواهید که این اتفاق زودتر بیفتد. خدا را به فاطمه زهرا که جایگاه بزرگی نزد خدا دارد و این روزها در ایام شهادت‌‌شان هستیم قسم دهیم که ظهور امام زمان‌مان را جلو بیاندازد.

بچه‌ها؛ یادتان است که گفتم حضرت زهرا در دعاهای‌‌شان اول بقیه مردم را دعا‌ می‌کردند؟ خب بیایید ما هم از ایشان یاد بگیریم و هر وقت خواستیم دعا کنیم فقط برای خودمان دعا نکنیم. برای همه‌ی همه‌ی مردم جهان دعا کنیم. بهترین دعایی که‌ می‌توانیم در حق همه‌ی مردم بکنیم همین است که دعا کنیم تا امام زمان زودتر ظهور کنند و همه از گرفتاری بیرون بیایند. قبول؟

پس حالا همه، دست‌هامان را بالا بگیریم و بگوییم: «خدایا ظهور امام زمان‌مان را برسان»

الهی آمین.

  

3. یادبود

یادبود، یک شمعدان زیباست که با شیشه‌ی سس یا مربا درست می‌شود.

     

وسایل مورد نیاز: 

1- ظرف شیشه‌ایِ خالی و تمیز (مانند شیشه‌ی مربا یا سس)

2- رنگ گواش یا اکرلیک یا اسپری رنگ

3- مداد

4- قیچی

5- شمع وارمر

6- کاغذ

7- چسب نواری و حرارتی

8- روبان یا کنف

9- قلم مو

10- اکلیل

11- سفره یک بار مصرف یا روزنامه برای جلوگیری از رنگی شدن محیط

     

روش ساخت :

طرح دلخواه‌تان را روی کاغذ بکشید و با قیچی ببرید. این طرح‌ می‌تواند مانند نمونه‌ای که در تصویر دیده‌ می‌شود، اشکال هندسی مثل لوزی و مربع باشد. سپس دور آن را با قیچی ببرید .

با کمک چسب نواری، طرح را روی شیشه بچسبانید.‌ می‌توانید برای زیباتر شدن کار، همین طرح را کوچکتر بکشید و با فاصله از طرح اولی بچسبانید .هدف از این کار، این است که پس از رنگ آمیزیِ شیشه، قسمتهایی که با چسب چسبانده‌اید، بدون رنگ باقی بماند.

پس از این مرحله، شیشه را به صورت کامل رنگ کنید. بهتر است با کمک روزنامه یا سفره یکبار مصرف، محدوده‌ی کار را بپوشانید تا فضای کارتان کثیف و رنگی نشود. ساده‌ترین روش برای رنگ آمیزیِ شیشه، استفاده از اسپری است. کمی صبر کنید تا رنگ خشک شود. سپس قسمت‌هایی را که خوب رنگ نگرفته دوباره رنگ کنید. تا زمانی که رنگ، خیس است‌ می‌توانید از اکلیل برای تزئین کار استفاده کنید (مطابق نمونه). وقتی رنگ، خوب خشک شد، طرح را از روی شیشه به آرامی و با دقت جدا نمایید .

حالا‌ می‌توانید دور قسمتهای خالی را با رنگ دیگری (مثلا طلایی) مدل بدهید. دور گردن شیشه را تکه ای روبان یا کنف گره بزنید و درون شیشه شمعِ وارمر بگذارید .

برای ثابت ماندن رنگ شمعدان،‌ می‌توانید بعد از خشک شدن رنگ و قبل از کندن طرح، همه‌ی قسمت های شیشه را با اسپری براق کننده، جلا دهید.

اکنون‌ می‌توانید روی قسمتی از شمعدان متن مناسبتی خود را بنویسید. به عنوان نمونه:

«سلام بر مهربان‌ترین بانوی هستی».

همچنین‌ می‌توانید روی مقوایی رنگی جمله‌تان را بنویسید و با روبان یا کنف از گردن جاشمعی آویزان کنید.

در نهایت، کمک مربی‌ها دوباره بر روی تصمیم مهم و سرنوشت سازی که دانش آموزان در این جلسه گرفته‌اند، تاکید کنند:

«هر وقت خواستیم دعا کنیم، این را هم از خدا بخواهیم که ظهور امام زمان‌مان را برساند تا نه فقط ما بلکه همه‌ی مردم جهان، خوشحال و خوشبخت زندگی کنند.» 

   

منبع: خانه کودک و نوجوان بنیاد محمد (ص)

   

---