به قلم: احمد راسم النفیس (اندیشمند مصری و عضو مجمع عمومی مجمع جهانی اهل بیت(ع))
ترجمه: محمدرضا جایروند (تحریریه خبرگزاری ابنا)
تخلیه کامل دو شهرک شیعه نشین "فوعه" و "کفریا" همانقدر که به خاطر نجات جهان پیروان مظلوم اهل بیت(ع) از محاصره طاقت فرسای تروریست های تکفیری شادی آور بود، به همان اندازه نیز پیامی غم انگیز با خود داشت؛ کوچ دادن شیعیان از سرزمینی که قرن ها در آن زیست می کردند و تبدیل آن خطه به منطقه ای غیر شیعی.
دکتر «احمد راسم النفیس» از اندیشمندان مستبصر مصری در یادداشت زیر، به پایان محاصره سه ساله فوعه و کفریا پرداخته و این موضوع را از منظر فوق الذکر مورد بررسی قرار داده است. این عضو مصری مجمع عمومی مجمع جهانی اهل بیت(ع) با اشاره به ظلم و ستم هایی صورت گرفته علیه شیعیان در طول تاریخ، به نمونه هایی از نسل کشی و تغییر بافت مناطق شیعیان اشاره کرده است.
دکتر النفیس در این نوشته، سندی در زمینه "شیعی بودن قدس شریف" را نیز ذکر کرده است؛ که حتماً برای خوانندگان تازگی دارد:
خداوند متعال مى فرماید: "وإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُم لَا تَسفِكُونَ دِمَاءَكُم وَلَا تُخرِجُونَ أنفُسَكُم مِن دِيَارِكُم ثُمَّ أقرَرتُم وَأَنتُم تَشْهَدُونَ * ثُمَّ أنتُمْ هَؤُلَاءِ تَقتُلُونَ أَنفُسَكُمْ وَتُخرِجُونَ فَرِيقاً مِنكُم مِن دِيَارِهِم تَظاهَرُونَ عَلَيهِم بِالْإِثمِ وَالعُدوان... ــ و هنگامی را که از شما پیمان گرفتیم که خون هم را نریزید و یکدیگر را از سرزمین خود بیرون نکنید. سپس شما اقرار کردید (و بر این پیمان) گواه بودید * اما این شما هستید که یکدیگر را می‌کشید و جمعی از خودتان را از سرزمینشان بیرون می‌کنید؛ و در این گناه و تجاوز، به یکدیگر کمک می‌نمایید (و اینها همه نقض پیمانی است که با خدا بسته‌اید)..." (البقرة، 84-85).
سرانجام و پس از 3 سال محاصره کامل مناطق "فوعه" و "کفریا" در استان "ادلب" واقع در شمال سوریه و اقدامات مستمر و بمبارانی که تنها به جرم "شیعه اهل بیت(ع) بودن ساکنان این دو منطقه" صورت می گرفت، این بار توافقنامه اجرا شد.
گروه های تروریستی پیش از این و در آوریل 2017 با انفجار تروریستی اتوبوس های انتقال اهالی فوعه و کفریا در منطقه "راشدین" واقع در غرب حلب، اجرای این توافقنامه را ناکام گذاشته بودند؛ انفجاری که طی آن بیش از 220 تن شهید و مجروح شدند.
خبرگزاری سانا آن زمان گزارش کرد که تروریست ها خودروی بمب گذاری شده را در منطقه تجمع اتوبوس ها و آمبولانس هایی که به مدت 24 ساعت در منطقه راشیدن معطل بوده و درصدد انتقال پنج هزار شهروند فوعه و کفریا بودند، منفجر کردند. این خبرگزاری افزود که انفجار تروریستی به شهادت و جراحت ده ها شهروند ــ که اغلب آنان کودک و زن بودند ــ و نیز تخریب اکثر اتوبوس ها و آمبولانس ها انجامید.
در همین حال، صدها تن از اعضای گروه "کلاه سفیدها"ی سوریه(1) ــ که در راستای خدمت به آمریکا و اسرائیل فعالیت می کنند ــ با همکاری اسرائیل و کشورهای غربی بسرعت از سوریه به سمت اردن خارج شدند. «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی در گفتگویی تلویزیونی اظهار داشت که این کار را بر اساس درخواست «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا و برخی رهبران کشورها انجام داده است. وی گفت: "چند روز پیش با دونالد ترامپ و همچنین «جاستین ترودو» نخست وزیر کانادا و برخی دیگر صحبت کردم. آنها از من برای خروج کلاه سفیدها از سوریه طلب یاری داشتند. جان این افراد که برخی از مردم را نجات داده بودند هم اکنون در معرض خطر است و بر این اساس به آنها اجازه دادم از راه سوریه به کشوری دیگر بروند. این یک اقدام انسانی مهم بود".
پس نتیجه می گیریم که "اگر وهابی مزدور رژیم صهیونیستی باشی، مستحق ترحم و دخالت فوری و اقدام انسانی خواهی بود؛ اما اگر شیعه باشی هیچ کس برای نجات تو وارد عمل نمی شود و حتی ناجوانمردی ها و جنایاتی که متحمل شده ای را نیز محکوم نمی کند"!
در کتاب "تاریخ حلب"(2) نوشته «کامل الحلبی الغزی» آمده است: "همچنان در "ادلب" و "جبل سمعان" چند روستای شیعه نشین نظیر "کفریة الفوعة" و "النغاولة" و "نبل" وجود دارند که وضع مالی اغلب ساکنان آنها به دلیل خاک خوب و مهارت آنان در کشاورزی خوب است. اما آنها صاحب نفوذ نیستند چرا که شیعه اثنی عشری به شمار می آیند. در میان آنها علمایی وجود دارند که برای طلب علم به "بغداد" و "مشهد الحسین" می روند. "فوعه" یک روستای بزرگی است که ساکنان آن از قدیم الایام به تشیع شهرت داشتند و سادات علوی در بین آنها زندگی می کنند".
ساکنان این دو منطقه صدها سال در این سرزمین زندگی کردند تا اینکه طوفان عاد و ثمود بازگشت و آنها را به ظلم و دشمنی، از سرزمین و دیار خود خارج ساخت.
اما مسأله شرم آور این است که آنچه در قرن بیست و یکم درباره کفریا و فوعه و پیش از آن برای "نبل" و "الزهراء" رخ داد، روزگاری دقیقاً برای مناطق دیگری نیز اتفاق افتاد که دارای اکثریت شیعه بود؛ مناطقی که در خیال مردم این زمان نیز نمی گنجد که زمانی، سرزمین هایی شیعی بوده باشند. "قدس" یکی از این شهرهاست!
«عارف پاشا» در کتاب "تاریخ قدس"(3) می نویسد: "قدس در سال 969 میلادی به شهری فاطمی مبدل شد و در آن زمان، بیست هزار تن از ساکنان آن را شیعیان تشکیل می دادند. این شهر به خاک و صابون و انجیر و پنبه و انگور خود شهرت یافته بود؛ اما از بُعد سیاسی و اهمیت، پس از شهر "الرملة" قرار داشت. یکی از مؤسساتی که فاطمیان در بیت المقدس ایجاد کردند «البیمارستان» نام داشت که اولین درمانگاهی بود که در این شهر تأسیس شد و مبالغ هنگفتی توسط نیکوکاران برای آن خرج می شد. همچنین «دارالعلم» که شعبه ای از «دارالحکمة» مصر بود نیز در سال 1004 میلادی در این شهر راه اندازی شد".
همانگونه که عارف پاشا ذکر کرده است «الظاهر لاعزاز دین الله» خلیفه فاطمی(4) پس از وقوع زلزله در قدس، به بازسازی مسجد الاقصی پرداخت. گنبد این مسجد در حال تخریب بود اما وی به تعمیر آن شتافت و گنبدی بهتر از سابق بر این مسجد بنا نمود.
پس از این دوران، شیعیان و عموم مسلمانان شهر قدس دو بار به وسیله اوباش سلجوقی و سپس به دست اشغالگران فرنگی مورد نسل کشی قرار گرفتند؛ به گونه ای که آن "حقیقت تاریخی" از صفحه روزگار محو شد و اینک دیگر کسی از آن یادی نمی کند.
خلاصه کلام اینکه هم اکنون جهان اسلام در دوره ای وهابی و سیاه به سر می برد و به لحاظ اخلاقی، در انحطاطی بیشتر از اخلاق ابوجهل و ابولهب را شاهد است؛ وإنا لله وإنا إليه راجعون.
منبع: سایت ابنا
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت ها:
1. "سازمان دفاع مدنی سوریه" معروف به "کلاه سفیدها" (به عربی: الخوذ البیضاء) گروهی است که در مناطق تحت اشغال گروه های تروریستی ــ از جمله جبهة النصرة ــ فعالیت می کند. این گروه که مدعی اقدامات امداد و نجات است، به حمایت از گروههای تکفیری مخالف دولت سوریه و ساختن اخبار و فیلمهای دروغ برای تحت تأثیر قرار دادن افکار عمومی جهان متهم است.
2. کتاب "نهر الذهب في تاريخ حلب" تألیف «كامل بن حسين الحلبي الغزي» متوفای 1933م.
3. کتاب "المفصل في تاريخ القدس" تألیف «عارف العارف» متوفای 1973م.
4. «أبو الحسن علی بن الحاکم بأمر الله» ملقب به «الظاهر لإعزاز دین الله» و معروف به «علی الظاهر»، هفتمین خلیفه از خلفای فاطمی بود که بر مصر، فلسطین، سوریه و... حکومت کرد. وی از امامان اسماعیلی محسوب می شود و به اعتقاد اسماعیلیان طول دوران امامت او شش سال بوده است. علی الظاهر در سال 427 ق. (1036م.) در 32 سالگی درگذشت.
برای خواندن متن اصلی این یادداشت به زبان عربی ایـنـجـا را کلیک کنید.
