کمال‌الدین علی مُحتَشَم کاشانی (۹۰۵ ه.ق در کاشان - ۹۹۶ ه.ق در کاشان) نام آورترین شاعر مدیحه سرای شیعه است. وی با سرودن دوازده بند در مرثیه‌ی شهدای کربلا مقام والایی در مرثیه سرایی کسب کرد. بند اول ترکیب بند او با این بیت آغاز می شود:
«باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟ باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟»
در این نوشتار بند دوازدهم از ترکیب بند پر هوادار محتشم را ملاحظه می فرمایید:
ای چرخ، غافـــلی که چه بیــداد کــــرده‌ای وز کین، چِها درین ســـتم آباد کـــرده‌ای
بر طعنت این بس است که با عترت رسول بیداد کرده خصــم و تو امـــداد کــــرده‌ای
ای زاده‌ی زیاد نکـــرده اســـــت هیــــچ گاه نمرود این عمل که تو «شدّاد» کـــرده‌ای
کــــامِ یزید داده‌ای از کشـــــتنِ حســــــین بنگر که را، به قتلِ که، دلشـــاد کــرده‌ای
بهر خســـی که بار درخت شقــاوت اسـت در باغِ دین چه با گل و شـمشاد کرده‌ای
با دشـــــمنان دین نتــوان کرد آنچــــه تـــو با مصـطفــی و حیــــدر و اولاد کـــرده‌ای
حلقـــی که سوده لعلِ لبِ خود، نبی بر آن آزرده‌اَش بــه خنـــجر فـــــولاد کــــرده‌ای
ترســم تو را دمی که به محشــــر برآورنــد از آتـــش تــو دود بــه محــشــر درآورنـــد
منبع: پایگاه علمی فرهنگی محمد (ص)
