گردآوری و تلخیص: آذر طاهری (کارشناس ارشد برق ؛ این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید)
برگرفته از کتاب «پدر، پسر، روح القدس»[1]
«أنطوان بارا» نویسنده و روزنامه‌نگار مسیحی، سوری الاصل و ساکن کویت است. او گرچه ده‌ها سال است ضمن عضویت در برخی نهادهای فرهنگی بین المللی به صورت فعال به کار مطبوعاتی مشغول است و چندین جلد کتاب دارد، اما بیش از هر چیز به خاطر نشر کتاب «حسین در تفکر مسیحی» مشهور شده است.
او پس از انتشار این کتاب از یک‌سو با استقبال گسترده در برخی کشورهای اسلامی مواجه گردید؛ اما از سوی دیگر با ممنوعیت‌های جدی در برخی از کشورها مواجه شد.
وی در این کتاب پس از بیان ارادت و دلبستگی قلبی خود نسبت به حسین بن علی (ع) چنین می‌گوید:
«شما شیعیان قدر امام حسین را نمی‌دانید! اگر امام حسین از ما مسیحیان بود در هر زمینی پرچمی از او بر می افراشتیم و مردم را به نام حسین به مسیحیت دعوت می‌كردیم. امروز امانت بزرگ پیام و رسالت فریاد و خروش او در روز عاشورا به شما شیعیان و مسلمانان سپرده شده و باید این پیام را به جهان برسانید.»[2]
او دربارۀ این كتاب كه چندین بار به چاپ رسیده با نشریات و رسانه‌های گوناگون به گفت‌وگو پرداخته است. در این نوشتار برخی از سخنان او در این گفتگوها را ذكر می‌كنیم.[3]
وقتی از«أنطوان بارا» می‌پرسند که چرا حسین(ع) را دوست دارد، چنین می‌گوید:
«انسان با ایمان، منصف است و همۀ ادیان از جانب خداست و مؤمن هر عقیده‌ای كه داشته باشد در قلبش نسبت به همۀ ارزش‌ها دلبستگی دارد و در قلبش آتش شهادت حسین (ع) می‌افروزد. همان‌طور كه رسول اكرم فرمودند: «إنَّ لِقَتلِ الحُسَينِ حَرارَةً في قُلوبِ المُؤمِنينَ لا تَبرُدُ أبَداً»[4] و حضرت نگفتند فقط «فی قلوب المسلمین»، بلكه از تمام مؤمنان در تمام جهان حرف زدند كه می‌خواهند از ارزش‌های قیام سید‌الشهدا الهام بگیرند، چون شخصیتی مثل امام حسین (ع) را نمی‌توان دوست نداشت ... پس باید ابتدا از من بپرسید كه چرا نباید چنین شخصیتی را دوست داشته باشم و حقیقت را دربارۀ او بر زبان نیاورم؟»
او در پاسخ به این سوال که «جایگاه امام حسین (ع) در دیدگاه و فهم مسیحیت چگونه است؟» اینچنین پاسخ می‌دهد:
«... شخص مسیحی وقتی بین اهداف حضرت عیسی و اهداف قیام كربلا مقایسه می‌كند - با وجود تفاوت‌های موجود در مسیر و وسایل - ریشه‌ها و اساس را مشترك می‌یابد. و وقتی قیام آن حضرت برای حق و إعلای كلمةالله بوده پس در واقع دفاع از حق همۀ ادیان آسمانی پیش از اسلام هم هست پس چرا مسیحی، برافرازندۀ این پرچم را تكریم و تقدیس نكند؟امید من این است كه من هم یكی از كسانی باشم كه پیامبر اكرم دربارۀ آنها فرمود: «مَثَلُ أهلِ بَيتي مَثَلُ سَفينَةِ نُوحٍ؛ مَن رَكِبَها نَجی و مَن تَخَلّفَ عَنها غَرِقَ»[5] »
«أنطوان بارا» در پاسخ به این سوال که از میان كلمات و سخنان حسین (ع) كدام عبارت بیشتر در شما تأثیر داشته است و آن را به خاطر سپرده‌اید، چنین می‌گوید:
«بیشتر از هر چیز این عبارت در فریاد مظلومیت روز عاشورا مرا تكان می‌دهد كه: «أما من مُغیثٍ یُغیثُنا، أما من ناصرٍ یَنصُرنا؟»[6] این كلمات را دائماً به خاطر می‌آورم زیرا هم حجم كفر و انكار بشر نسبت به فرستادگان خدا را نشان می‌دهد و هم منفعت‌جویی و مصلحت‌طلبی انسان‌ها را آشكار می‌كند و می‌بینیم چگونه به ارزش‌هایی كه ادیان آورده‌اند بی‌اعتنایی كردند.»
منبع: پایگاه علمی فرهنگی محمد (ص)
[1] محمد رضا زائری، «پدر، پسر، روح القدس»، انتشارات خیمه، چاپ پنجم، تابستان 1389.
[2] به نقل از: «پدر، پسر، روح القدس»، ص 162.
[3] أنطوان بارا، الحسین فی الفكر المسیحی، دارالعلوم، بیروت، 2006، ص390-344، به نقل از «پدر، پسر، روح القدس».
[4] همانا در قلوب مومنان از کشته شدن حسین داغی است که هیچگاه به سردی نمی‌گراید.
[5] مَثَلِ اهل بیت من، مانند مَثَلِ کشتی نوح است؛ هرکه به آن درآمد، نجات یافت و هر که تخلف ورزید، هلاک گردید.
[6] آیا فریادرسی هست که به یاری ما بشتابد؟ آیا یاری دهنده ای هست که یاری‌مان کند؟
