سوزنی سمرقندی و اشعار او در مدح اهل بیت (ع)
گردآوری: فاطمه طالعی
سوزنی سمرقندی (وفات 569 هجری)
سوزنی از شعرای فارسی زبان قرن ششم هجری است. وی اهل نسف (نخشب) بوده و در نظم استاد مسلم و در نثر نیز دستی داشته است، سوزنی شاعری مداح و هزل گو بوده و از اشعار وی برمی آید که شیعه اثنی عشری بوده است.
در اثبات تشیع وی، شعر ذیل گواهی مستحکم است:
گویند مهدی آید، صاحب قرآن برون
چون مدت زمانه خواهد بر کران رسید
در جای دیگری هم گفته:
سپهر جاه علی افتخار دین که ز فخر
چو شیعه مذهب خود را بر آن علی بندم
بسیاری از ممدوحان سوزنی از سادات آل حسن و آل حسین بوده که در آن زمان در ولایت خراسان سمت امیری داشته اند.
از اشعار اوست:
از نسل حسین بن علی، شاه شهیدی
نز تخمه جمشیدی وز گوهر مهراج (1)
اطهر و اشرف شه آل حسین بن علی
آنکه علی جاه او هر روز عالیتر سزد
چون مناقب نامه آل علی دفتر کند
نام او چون فاتحه آغاز آن دفتر سزد
تاج سر سادات حسین علی آنکو
پیغمبر حق راست گرامی تر فرزند
من از هوای جگر گوشگان پیغمبر
نه بر کنم دل تا جان بود موافق تن
همه هوای من آن است تا شود ماهر
به مدح آل نبی طبع من به نظم سخن
از آن چه به، که مزین شود مرا دیوان
به مدح عترت کرار (2) ، شیر شیراوزژن (3)
(1) دیوان سوزنی سمرقندی، به ااهتمام ناصرالدین شاه حسینی، تهران، 1338، ص 45.
2) ) کرار یا حیدر کرار، لقب حضرت علی علیه السلام و به معنی شیرحمله ور و بسیار تکرار کننده است که اشاره به دلاوریها و رشادتهای آن حضرت در جنگ با دشمنان اسلام دارد (گزیده اشعار کسائی، ص 51).
3) )دیوان سوزنی سمرقندی، صفحات 28 و 159.
