نویسنده: الف. کیومرثی (کارشناس فن آوری اطلاعات ؛ این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید )
اینجا عرفات است. میعادگاه معرفت.
معرفت خود؛ خدای خود؛ و هدایتگر زمان خود.
امروز عرفه است. موعد استجابت.
کافی است بخوانی تا اجابت شوی.
جامههای دلبستگی از تن جدا کن. تنپوش آخرت به تن نما. برای عذر تقصیرت اشک ندامت بریز. دستهای فقیرانهات را بالا ببر و همنوا با حسین – که سرچشمهی معرفت است و باب استجابت – با پروردگارت چنین زمزمه کن:
"خدایا به سوى تو رغبت مینمایم، و به پروردگارىِ تو گواهى میدهم، اقرار میکنم كه تو پروردگار منى، و بازگشت من به سوى توست،
وجودم را با نعمتت آغاز كردى ... و همه نعمتها را بر من كامل نمودى ...
خدایا كدامیک از نعمتهایت را به شماره آورم و یاد كنم، یا براى كدامیک از عطاهایت به سپاسگزارى برخیزم درحالىكه پروردگارا، بیش از آن است كه شمارهگران برشمارند، یا اینكه یاد دارندگان در دانش به آنها برسند ...
اگر نعمتها و عطاها و بخششهاى باارزشت را برشمارم هرگز نمیتوانم به شماره آرم اى سرور من.
تویى كه عطا كردى، تویى كه نعمت دادى، تویى كه نیكى كردى، تویى كه زیبا نمودى، تویى كه افزون نمودى، تویى كه كامل كردى، تویى كه روزى دادى، تویى كه موّفق نمودى، تویى كه عطا فرمودى، تویى كه بینیاز نمودى، تویى كه ثروت بخشیدى، تویى كه پناه دادى، تویى كه كفایت نمودى، تویى كه راهنمایى فرمودى، تویى كه حفظ كردى، تویى كه پردهپوشى نمودى، تویى كه آمرزیدى، تویى كه نادیده گرفتى، تویى كه قدرت دادى، تویى كه عزّت بخشیدى، تویى كه كمک كردى، ...
و منم كه بد كردم، منم كه خطا كردم، منم كه قصد گناه كردم، منم كه نادانى نمودم، منم كه غفلت ورزیدم، منم كه اشتباه كردم، منم كه به غیر تو اعتماد كردم، منم كه در گناه تعمّد داشتم، منم كه وعده كردم، منم كه وعده شكستم، منم كه پیمانشكنى نمودم، ...
هم اینك اى خداى من در برابرت هستم، اى آقاى من، فروتن و خوار، درمانده و كوچك ...
معبودى جز تو نیست من از آمرزشخواهانم، ...
معبودى جز تو نیست من از امیدوارانم ...
معبودى جز تو نیست من از درخواستكنندگانم ...
خدایا چگونه مرا وا مینهى در صورتى كه عهدهدار من شدهاى؟
و چگونه مورد ستم واقع شوم و حال آنكه تو یار منى؟
یا چگونه ناامید گردم، در حالى كه نسبت به من سخت مهربانى؟ ...
یا چگونه خوار گردم درصورتى كه اعتمادم بر توست؟
خدایا چگونه عزّت خواهم، درحالى كه در خوارى ثابتم كردهاى؟ و چگونه عزّت نخواهم با آن كه به خود نسبتم دادهاى؟ ...
خدایا چگونه نیازمند نباشم و حال آنكه مرا در نیازمندان نشاندى؟ یا چگونه نیازمند باشم در صورتى كه تو به جودت بینیازم كردهاى؟ ...
خدایا در این زمان به تو رو مىآوریم، زمانی كه آن را شرافت و عظمت دادى به محمّد پیامبرت و فرستادهات و برگزیده از خلقت، و امین وحیت، آن مژدهدهنده و ترساننده، و چراغ نوربخش، آنكه به سبب او بر مسلمانان نعمت بخشیدى، و او را رحمت براى جهانیان قرار دادى. خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست...
در این زمان براى ما قرار ده:
از هر خیرى نصیبى كه میان بندگانت تقسیم مىیكنى،
و نورى كه با آن هدایت مینمایى،
و رحمتى كه میگسترانى،
و بركتى كه فرو میفرستى،
و عافیتى كه بر اندام حیات بندگان میپوشانى،
و رزقى كه میگسترى،
اى مهربانترین مهربانان.
خدایا ما را در این وقت از پیشگاه رحمتت پیروز و رستگار و پذیرفته و بهرهمند بازگردان،
و ما را از ناامیدان قرار مده، ... و از درگاهت مران، اى بخشندهترین بخشندگان، و كریمترین كریمان ...
و گناهان همه ما را بیامرز،
و با هلاكشدگان هلاكمان مكن،
و مهربانى و رحمتت را از ما باز مگردان،
اى مهربانترین مهربانان ..."[1]
[1] - فرازهایی از دعای عرفه؛ یادگار امام حسین – سومین جانشین و هدایتگر پس از رسول خاتم - : "اَللّهُمَّ اِنّى اَرْغَبُ إِلَیكَ وَاَشْهَدُ بِالرُّبُوبِیةِ لَكَ مُقِرّاً بِاَنَّكَ رَبّى وَ اِلَیكَ مَرَدّى اِبْتَدَاْتَنى بِنِعْمَتِكَ... اَتْمَمْتَ عَلَىَّ جَمیعَ النِّعَمِ ... فَاءَىَُّ نِعَمِكَ یا اِلهى اُحْصى عَدَداً وَذِكْراً أَمْ اَىُّ عَطـایاكَ اءَقُومُ بِها شُكْراً وَهِىَ یا رَبِّ اَكْثَرُ مِنْ اَنْ یحْصِیهَا الْعآدّوُنَ اءَوْ یبْلُغَ عِلْماً بِهَا الْحافِظُونَ ... وَاِنْ اَعُدَّ نِعَمَکَ وَمِنَنَکَ وَکَرائِمَ مِنَحِکَ لا اُحْصیها یا مَوْلاىَ اَنْتَ الَّذى مَنَنْتَ اَنْتَ الَّذى اَنْعَمْتَ اَنْتَ الَّذى اَحْسَنْتَ اَنْتَ الَّذى اَجْمَلْتَ اَنْتَ الَّذى اَفْضَلْتَ اَنْتَ الَّذى اَکْمَلْتَ اَنْتَ الَّذى رَزَقْتَ اَنْتَ الَّذى وَفَّقْتَ اَنْتَ الَّذى اَعْطَیْتَ اَنْتَ الَّذى اَغْنَیْتَ اَنْتَ الَّذى اَقْنَیْتَ اَنْتَ الَّذى اوَیْتَ اَنْتَ الَّذى کَفَیْتَ اَنْتَ الَّذى هَدَیْتَ اَنْتَ الَّذى عَصَمْتَ اَنْتَ الَّذى سَتَرْتَ اَنْتَ الَّذى غَفَرْتَ اَنْتَ الَّذى اَقَلْتَ اَنْتَ الَّذى مَکَّنْتَ اَنْتَ الَّذى اَعْزَزْتَ اَنْتَ الَّذى اَعَنْتَ ... ثُمَّ اَنـَا الَّذى اَسَاْتُ اَنـَاالَّذى اَخْطَاْتُ اَنـَاالَّذى هَمَمْتُ اَنـَاالَّذى جَهِلْتُ اَنـَاالَّذى غَفَلْتُ اَنـَا الَّذى سَهَوْتُ اَنـَا الَّذِى اعْتَمَدْتُ اَنـَا الَّذى تَعَمَّدْتُ اَنـَا الَّذى وَعَدْتُ وَاَنـَاالَّذى اَخْلَفْتُ اَنـَاالَّذى نَکَثْتُ ... فَها اَنـَا ذا یا اِلـهى بَیْنَ یَدَیْکَ یا سَیِّدى، خاضِعٌ ذَلیلٌ حَصیرٌ حَقیرٌ ... لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الْمُسْتَغْفِرینَ ... لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الرَّاجینَ ... لا اِلهَ اِلاّ اَنـْتَ سـُبـْحانـَکَ اِنـّى کـُنـْتُ مـِن السـّـاَّئِلیـنَ ... اِلهى کَیْفَ تَکِلُنى وَقَدْ تَکَفَّلْتَ لى وَکَیْفَ اُضامُ وَاَنْتَ النّاصِرُ لى اَمْ کَیْفَ اَخیبُ وَاَنْتَ الْحَفِىُّ بى ... اَمْ کَیْفَ اُهانُ وَعَلَیْکَ مُتَّکَلى اِلـهى کَیْفَ اَسْتَعِزُّ وَفِى الذِّلَّهِ اَرْکَزْتَنى اَمْکَیْفَ لا اَسْتَعِزُّ وَاِلَیْکَ نَسَبْتَنى ... اِلـهى کَیْفَ لا اَفْتَقِرُ وَاَنْتَ الَّذى فِى الْفُقَرآءِ اَقَمْتَنى اَمْ کَیْفَ اَفْتَقِرُ وَاَنْتَ الَّذى بِجُودِکَ اَغْنَیْتَنى
اَللّهُمَّ اِنّا نَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ فى هذِهِ الْعَشِیَّهِ الَّتى شَرَّفْتَها وَعَظَّمْتَها بِمُحَمَّدٍ نَبِیِّکَ وَرَسُولِکَ وَخِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ وَاَمینِکَ عَلى وَحْیِکَ الْبَشیرِ النَّذیرِ السِّراجِ الْمُنیرِ الَّذى اَنْعَمْتَ بِهِ عَلَى الْمُسْلِمینَ وَ جَعَلْتَهُ رَحْمَهً لِلْعالَمینَ اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ ... فَاجْعَلْ لَنَا اَللّهُمَّ فى هذِهِ الْعَشِیَّهِ نَصیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تَقْسِمُهُ بَیْنَ عِبادِکَ وَنُورٍ تَهْدى بِهِ وَرَحْمَهٍ تَنْشُرُها، وَبَرَکَهٍ تُنْزِلُها وَعافِیَهٍ تُجَلِّلُها وَرِزْقٍ تَبْسُطُهُ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ اَللَّهُمَّ اَقْلِبْنا فى هذَا الْوَقْتِ مُنْجِحینَ مُفْلِحینَ مَبْرُورینَ غانِمینَ وَلاتَجْعَلْنا مِنَ الْقانِطینَ وَلا تُخْلِنا مِنْ رَحْمَتِکَ وَلا تَحْرِمْنا ما نُؤَمِّلُهُ مِنْ فَضْلِکَ وَلا تَجْعَلْنا مِنْ رَحْمَتِکَ مَحْرُومینَ وَلا لِفَضْلِ ما نُؤَمِّلُهُ مِنْ عَطآئِکَ قانِطینَ وَلا تَرُدَّنا خائِبینَ وَلا مِنْ بابِکَ مَطْرُودینَ یا اَجْوَدَ الاْجْوَدینَ وَاَکْرَمَ الاْکْرَمینَ ... وَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا اَجْمَعینَ وَلا تُهْلِکْنا مَعَ الْهالِکینَ وَلا تَصْرِفْ عَنّا رَاْفَتَکَ وَرَحْمَتَکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.": بحارالانوار، ج 95، ص 216. متن این دعا در کتاب مفاتیح الجنان موجود است.