مناسبت ها

    

بسم الله الرحمن الرحیم

  

موضوع: دعا برای آمدن کسی مانند پیامبر

با اهتمام: سارا و زهرا انتظارخیر؛ زهرا مرادی

ملحقات پک:

1.  متن محتوا

2.  یادبود

گروه سنی: 11 و 12 سال (پنجم و ششم ابتدایی)

 

1. متن محتوا با عنوان «رحمت عالمیان»

{مربی باید شاد و با انرژی محتوا را اجرا کند و در بخش‌هایی که از محبت رسول خاتم و امام زمان سخن می‌گوید تلاش نماید تا حس محبت را در دانش آموزان ایجاد کند. بدیهی است سخنی بر دل نشیند که از دل برآمده باشد}

سلام دخترهای خوبم (پسرهای خوبم)

عیدتان مبارک.

بچه‌ها می‌دانستید این روزی که ما به خاطرش جشن گرفته‌ایم و خوشحال هستیم - یعنی روز میلاد پیامبر - روزی است که همه‌‌ی 123999 پیامبری که قبل از حضرت محمّد آمده بودند، منتظرش بودند و به مردم درباره‌اش مژده داده بودند؟

از حضرت آدم که اولین پیامبر خدا بود تـــــا حضرت عیسی که آخرین پیامبر قبل از حضرت محمّد بود، همه به مردم زمان‌شان گفته بودند یک روزی پیامبری به دنیا می‌آید که مهربان‌تر و دلسوزتر و بهتر از هر کسی است که خدا خلق کرده.

پیامبری که همه را دوست داشت و برای اینکه مردم خوشبخت بشوند همه‌ی تلاش خودش رو انجام می‌داد.

اگر فقیر و گرسنه‌ای را می‌دید، منتظر نمی‌ماند تا او کمک بخواهد بلکه اگر پول داشت، سریع برایش غذا و لباس تهیه می‌کرد و اگر هم پول نداشت، قرض می‌گرفت و به آن فقیر کمک می‌کرد؛ بعد می‌رفت کار می‌کرد و قرضش رو پرداخت می‌کرد.

پیامبری که با وجود اینکه بعضی آدم‌های بدجنس ایشان را اذیت می‌کردند، به حرفهایش گوش نمی‌دادند، مسخره‌اش می‌کردند، روی سرش آشغال می‌ریختند، به طرفش سنگ پرتاب می‌کردند، ... اما باز هم برای هدایت و کمک به همان آدم‌ها هم همیشه مشتاق بود. حتی وقتی فرشته‌ها می‌آمدند تا آن مردمی را که پیامبر را اذیت می‌کردند، تنبیه کنند، پیامبر راضی به این کار نمی‌شد و آدم هایی که مُدام اذیتش می‌کردند را نفرین نمی‌کرد؛ بلکه باز هم تلاش می‌کرد تا شاید بفهمند کار بدی انجام می‌دهند و به حرفهای خدا و پیامبر خدا گوش بدهند.

پیامبری که با همه‌‌ی سرشلوغی‌ها و گرفتاری‌هایی که داشت، همیشه برای بچه‌ها وقت می‌گذاشت و با آنها مهربان بود؛ حتی بعضی وقتها آنها را روی دوشش سوار می‌کرد و با هم بازی می‌کردند.

بچه‌ها ممکن است کسی پیش خودش بگوید خب اینها که چیزی نیست؛ دایی من هم با بچه‌ها خیلی مهربان است یا عموی من هم به فکر مردم است. اما حواس‌تان باشد پیامبر، فرستاده‌‌ی خدا بر روی زمین بود؛ کسی بود که همه‌‌ی فرشته‌ها خدمتگزار و گوش به فرمانش بودند؛ بهترین و عزیزترین آفریده‌‌ی خدا بود؛ چنین شخصیتی با چنان جایگاه و مقامی و با آن همه مسوولیت و گرفتاری اینطوری با مردم رفتار می‌کرد.

همین امروز آیا شما چنین رفتاری را در مورد رییس فلان اداره یا شهرداری می‌توانید ببینید؟ اگر کسی مثلا با شهردار یا رییس جمهور کار داشته باشد باید کلی بدبختی بکشد تا نامه‌اش را به دست ایشان برساند چه برسد به اینکه از او بخواهد مثلا گل کوچک با هم بازی کنند.

اصلا پیامبر منتظر نمی‌ماند تا کسی بیاید و برای حل مشکلش درخواست کند. خودش راه می‌افتاد می‌رفت در خانه‌‌ی مردم و به آنها سر می‌زد. اگر بیمار بودند به عیادت‌شان می‌رفت؛ اگر بدهکار بودند قرض‌شان را پرداخت می‌کرد؛ اگر با کسی دعوای‌شان شده بود، آشتی‌شان می‌داد؛ اگر راه درست زندگی کردن را نمی‌دانستند، به آنها یاد می‌داد؛ ...

هیچ وقت خودش را نمی‌گرفت که من برگزیده‌‌ی خدا هستم و از طرف خدا به سرپرستی شما انتخاب شده‌ام.

از کسی کینه به دل نمی‌گرفت؛ حتی از کسانی که قصد کشتنش را کرده بودند.

همیشه زودتر از همه سلام می‌داد؛ بزرگ و کوچکش هم فرق نمی‌کرد.

به همه احترام می‌گذاشت؛ دوست و دشمنش هم فرق نمی‌کرد.

همه را دوست داشت؛ سیاه و سفیدش هم فرق نمی‌کرد ...

...

خلاصه برای همه از هر پدری دلسوزتر و از هر مادری مهربان‌تر بود.[1]

وقتی من درباره‌‌ی پیامبر، این مطالب را می‌خوانم یا می‌شنوم از اینکه در زمان ایشان نبوده‌ام افسوس می‌خورم و پیش خودم می‌گویم کاش چنین آدم مهربان و دلسوزی الان هم وجود داشت.

کسی که بدون هیچ نگرانی بتوانی همه‌‌ی مشکلات خودت، پدرت، مادرت، دوستانت، عزیزانت را پیش او ببری و با دست پر برگردی. کسی که بتوانی به او اعتماد کنی. کسی که جز محبت و خیر برایت چیزی نخواهد.

بچه‌ها آیا شما هم دوست داشتید چنین شخصیتی الان بین‌مان بود؟

یکی با همان مهربانی و عقل؟

یکی که هر کاری از دستش بر می‌آید برای خوشبختی‌تان انجام دهد و همیشه خیال‌تان راحت باشد که در هر شرایطی پشت و پناه‌تان است؟

کسی که هر روز برای‌تان اتفاق‌های خیلی خوب از خدا طلب کند و خدا هم آنقدر دوستش داشته باشد که دعاهایش را قبول کند؟

دلسوزترین پدری که بتوانید تصورش را بکنید؟

...

پس بگذارید امروز که میلاد پیامبر مهربانی – حضرت محمد – است، به همه‌‌ی آنهایی که پیش خودشان می‌گویند ای کاش یکی مثل حضرت محمد در عصر ما هم بود، یک مژده بدهم:

«یکی درست عین پیامبر مهربان‌مان در این دوره در بین ما زندگی می‌کند که هم اسمش، هم قیافه‌اش، هم اخلاقش، هم رَوِشَش، ... همه چیزش مثل حضرت محمد است.

همانطور مهربان،

همان اندازه دوست داشتنی،

همانقدر قدرتمند و پناهگاه امن»

او در بین مردم زندگی می‌کند ولی ما نمی‌شناسیمش. بین ما رفت و آمد می‌کند ولی ما نمی‌دانیم که کیست.

عزیزان من؛ این شخص کسی نیست جز امام زنده‌‌ی من و تو، حضرت مهدی.

او را نمی‌بینیم و اگر هم ببینیم نمی‌شناسیم اما او همه‌‌ی ما را می‌بیند، صدای‌مان را می‌شنود و بر رفتارمان آگاه است. در غیبت است اما همیشه مانند پدری مهربان دعاگو و مراقب ماست.

دخترهای من (پسرهای من)؛ امام زمان از همه نظر شبیه جدّشان حضرت محمد هستند. حتی اسم‌شان! اسم امام زمان «محمّد» است. البته ما معمولا با القاب و صفات مختلفی از ایشان نام می‌بریم. مثل حضرت مهدی یا حجت یا امام زمان.

در کلّ خلقت، خدا فقط درباره‌‌ی دو نفر گفته «رحمت عالمیان»: یکی حضرت محمد و دومی حضرت مهدی.[2] رحمت عالمیان، یعنی کسی که برای همه‌‌ی مخلوقاتِ خدا مایه‌‌ی رحمت و مهربانی و خوبی است؛ نه فقط مسلمان‌ها؛ نه فقط انسانها؛ همه‌‌ی همه‌‌ی خلقت.

بچه‌ها حالا می‌خواهم به این سوال من خوب توجه کنید:

«حس شما درباره‌‌ی کسی که تا این اندازه مهربان است، شما را خیلی دوست دارد، خوشبختی شما برایش مهم است، برای تان دعا می‌کند و مثل یک پدر دلسوز و قدرتمند حمایت‌تان می‌کند چیست؟ ... آیا شما هم دوستش دارید؟»

{مربی چند ثانیه به دانش آموزان فرصت دهد تا با مراجعه به خود حس محبت در امام را وجدان کنند}

چنین شخصی بسیار دوست داشتنی است.

بیایید به امام زمان‌مان نشان بدهیم که ما هم ایشان را دوست داریم. این کار را با روش‌های مختلف می‌توانیم انجام دهیم. مثلا یک راهش این است که همانطور که امام زمان برای ما دعای خیر می‌کند، ما هم در عوض برای ایشان دعا کنیم. یادمان باشد خود امام زمان هم از ما خواسته‌اند تا برای ظهورشان دعا کنیم.[3]

{مربی همین طور که به صحبتش ادامه می‌دهد بر روی تخته زیر جمله‌‌ی قبل، بنویسد «دعا»}

اگر مردم دل‌شان بخواهد تا امام زمان ظهور کند و از خدا بخواهند این اتفاق زودتر بیفتد، خدا ظهور را جلو می‌اندازد.[4] یعنی به عبارتی می‌شود گفت زودتر اتفاق افتادنِ ظهور در دست ما مردم و به خواست ماست. به همین دلیل است که امام زمان از ما خواسته‌اند تا برای ظهورشان دعا کنیم.

دعا کنیم تا ایشان بتوانند زودتر بیایند و همه‌‌ی مردم را از محبت و مهربانی خودشان سیراب کنند. بیایند تا دیگر هیچ کس در هیچ جای دنیا ناراحت و گرسنه و فقیر و مریض نباشد. بیایند تا همه کنار هم با آرامش و خوشحالی زندگی کنیم و خدای مهربان را بپرستیم.

بچه‌ها بیایید دست‌ها‌‌ی مان را بلند کنیم و از خدا بخواهیم هرچه زودتر ایشان ظهور کنند.

«خدایا ما امام زمان مان را دوست داریم و از تو می‌خواهیم که ایشان را سلامت نگه داری و ظهورش را نزدیک کنی»

الهی آمین.

دخترهای خوبم (پسرهای عزیزم) بیایید یک قراری با هم بگذاریم. حالا که فهمیدیم پیامبرمان چقدر مهربان بودند و امام زمان مان هم درست مثل پیامبر، مهربان هستند، بیایید هر وقت یاد پیامبر می‌کنیم و برای شان صلوات می‌فرستیم بعدش برای ظهور حضرت مهدی هم دعا کنیم و بگوییم «اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجّل فرجهم»

{مربی روی تخته بنویسد: یک قرار مهم: «اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجّل فرجهم}

عجّل هم خانواده‌‌ی تعجیل و عجله است. فرج هم که به معنی حل شدن مشکل است. وقتی می‌گوییم «عجّل فرجهم» در واقع داریم از خدا می‌خواهیم که ظهور امام زمان را جلو بیاندازد تا همه‌‌ی گرفتاری‌ها با آمدن ایشان حل شود.

خُب عید همه‌تان مبارک، قرارمان یادتان نرود «صلوات همراه عجّل فرجهم»

حالا هدیه‌‌ی تولد پیامبر رحمت، یک صلوات بلند بفرستید.

حالا برویم سراغ یک کاردستی زیبا که به عنوان یادگاری امروز با خودتان به خانه ببرید.

  

2. یادبود  

وسایل مورد نیاز:

1.  کارت صلوات

2.  مقوا یا کارتن ضخیم برای قاب

3.  کاغذ آلومینیوم ضخیم

4.  مداد و خط کش

5.  قیچی

6.  چسب حرارتی

7.  نگین برای تزیین

8.  اسپری رنگ

روش ساخت:

ابتدا مقوا را به اندازه‌ی قابی که می‌خواهید بسازید ببرید. اندازه‌ی قاب از A4 کوچکتر و از A5 بزرگتر باشد.

یک قسمت از مقوا را برای سوار کردن کارت صلوات انتخاب کنید و با ابعادی بزرگتر از ابعاد کارت با مداد، کادر مربوط به جای عکس را رسم نمایید. برای زیبایی کار، این کادر را با خط کش رسم کنید اما سایر خطوط را با دست.

شکل دلخواه تان را با مداد روی مقوا رسم کنید. طرح شما می‌تواند گل، پروانه و یا حتی اشکال هندسی باشد. فقط دقت بفرمایید که اشکال خیلی به هم چسبیده و شلوغ نباشند. مثلا می‌توانید مانند نمونه دایره ها و خطوط صافی را برای گل و ساقه اش رسم کنید. پس از آنکه کار طراحی با مداد تمام شد، روی خطوط ترسیم شده را با چسب حرارتی برجسته نمایید. یعنی روی خطوط مداد را با چسب بپوشانید تا برجسته شود.

چند دقیقه فرصت بدهید تا چسب خشک شود. بعد فویل آلومینیومی که بزرگتر از قاب‌تان باشد را با احتیاط و ظرافت، روی کار بکشید. هرچه فویل، نازک‌تر باشد، کارتان ظریف‌تر و زیباتر از آب در می‌آید؛ اما از آنجا که فویل نازک، سریع پاره می‌شود و بچه ها نمی‌توانند به راحتی با آن کار کنند، از فویل نسبتا کلفت استفاده نمایید.

اضافه‌ی فویل را به پشت کار ببرید اما فویل را محکم نکشید. با مدادی که نوک تیز نباشد و یا سر قلاب، اطراف خطوط برجسته را فشار دهید تا فویل به خوبی نقش خطوط را بگیرد. سپس با همان مداد، گلبرگ های گل را روی فویل حکّ کنید.

برای زیباتر شدن کار، می‌توانید روی آن را اسپری کنید. اسپری طلایی یا نقره ای پیشنهاد می‌شود. حتی می‌توانید با واکس به آرامی روی کار را رنگ کنید. پس از آنکه همه‌ی کار به رنگ آغشته شد، با یک دستمال پارچه ای به آرامی روی رنگ بکشید و آن را پاک کنید. این کار سبب می‌شود رنگ به لا به لای اشکال نفوذ کند و شکل سایه روشن به خود بگیرد.

آنچه جلوه‌ی ویژه‌ای به قاب‌تان می‌بخشد، استفاده از نگین‌های رنگی روی کار است. نگین‌ها را به دلخواه روی قاب بچسبانید و در نهایت، کارت صلواتی را که حتما «عجّل فرجهم» هم داشته باشد روی قسمت چهارگوشِ قاب سوار کنید.

برای الگوگیری بیشتر، به نمونه‌های زیر توجه فرمایید:

   

منبع: خانه کودک و نوجوان بنیاد محمد (ص)

   

---