مسجد سید اصفهان
مسجد سید، یکی از مساجد اصفهان است که در طی دوران قاجاریه ساخته شد و از مساجد اصلی این شهر بهشمار میرود. این بنا در سده ۱۳ هجری به دستور محمد شاه قاجار و توسط محمدباقر شفتی در مساحت ۸۰۷۵ متر مربع ساخته شد. این مسجد که بنایی نیمهکاره است، دارای چهار در اصلی، دو چهلستون، دو شبستان بزرگ، یک گنبد، سه ایوان و بیش از ۴۵ حجره است، اما مناره ندارد همچنین درون شبستانهای آن نیز کاشی کاری نشدهاست.
مسجد سید از بزرگترین و مشهورترین مساجد اصفهان است. بنای این مسجد در سال ۱۱۸۰ طرحریزی شد و ساخت بنا در اواخر نیمه اول قرن سیزدهم هـ.ق. شروع و تا سال وفات سید، تنها؛ کاشی کاری بنای جنوبی انجام شده بود.
نقشه بنای مسجد به صورت مستطیل شکل (۸۵×۹۸ متر) روی هم ۸۰۷۵ متر مربع وسعت دارد و از چهار جهت به بیرون راه پیدا میکند و بنای آن شامل بخشهایی است که در دیگر مساجد معتبر تکرار میشود: سردر، صحن، ایوان، گنبدخانه، شبستان ستوندار، رواق و غرفههای دو طبقه اطراف صحن و به علاوه مدرس و حجرههای مورد استفاده طلاب علوم دینی. سردرهای مسجد دارای کاشیکاری و کتیبههای تاریخی و غیر تاریخی است.
کتیبههای مسجد
کتیبههای موجود در بنا مانند احداث ساختمان و تزئینات آن طی سالها به طول انجامیده است. بدینصورت که ساخت بنا در اواخر نیمه اول قرن سیزدهم قمری شروع و تا سال وفات سید تنها کاشیکاری بنای جنوبی آن انجام شده بود و کاشیکاری کل بنا، تا پایان قرن چهاردهم ادامه داشت. کتیبههای مسجد از این قرار است:
این کتیبه نشان میدهد که کتابت آن در سال ۱۲۵۹ق انجام و در سال ۱۳۱۱ق شده است. تزئینات نمای خارجی سردر اصلی و راهروی طرفین آن همچنان تا سال ۱۳۷۷ش ناتمام مانده بود تا اینکه در این سال به همت محمدرضا گازر، کاشیکاری این فضا به انجام رسید.
کتیبه سردر جنوب غربی مسجد بعد از جمله (قالاللّهتعالی) شامل آیه ۱۳ و نصف آیه ۱۴ از سوره رعد است و قسمت آخر آن به این عبارت ختم شده است: کتیبه محمدباقر الشیزانی فی شهر محرم الحرام سنه ۱۳۱۱ق»
آیه ۱۳ سوره رعد: «وَ يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَ الْمَلائِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ وَ يُرْسِلُ الصَّواعِقَ فَيُصِيبُ بِها مَنْ يَشاءُ وَ هُمْ يُجادِلُونَ فِي اللَّهِ وَ هُوَ شَدِيدُ الْمِحالِ»
نیمی از آیه ۱۴ سوره رعد: «لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ وَ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لا يَسْتَجِيبُونَ لَهُمْ بِشَيْءٍ إِلَّا كَباسِطِ كَفَّيْهِ إِلَى الْماءِ لِيَبْلُغَ فاهُ»
تزئینات نمای خارجی سردر اصلی مسجد سید که در ضلع شمالی آن واقع شده و مدخل و راهروهای طرفین آن همچنان ناتمام مانده بود، در سال حدول ۱۳۴۴ق کاشیکاری شده است. کتیبههای نمای خارجی سردر به خط ثلث سفید و زردرنگ به زمینه کاشی لاجوردی شامل سورههای قدر، کوثر، جمعه، آیةالکرسی و بعضی از آیات سوره یس است.
کتیبه ایوان غربی که در دوره معاصر، کاشیکاری شده و به خط ثلث سفید بر زمینه کاشی معرق لاجوردی بعد از جمله (بسماللّهالرحمنالرحیم) شامل آیه ۳۵ از سوره نور و تاریخ کاشیکاری این ایوان در انتهای کتیبه سال ۱۳۶۸ق نوشته شده است.