حضرت محمد (ص)

برگرفته از: کتاب «محمد در اروپا»، نوشته‌ی مینو صمیمی[1]

تحقیق و گردآوری: آذر طاهری ( کارشناس ارشد برق – مخابرات سیستم ؛ این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید)

«آر. وی. سی. بادلی»، (1970-1892م.)،[2]   نویسنده و روزنامه‌نگار انگلیسی معاصر است.

نکته قابل توجه در زندگی این نویسنده، مسافرت‌های او به نقاط مختلف جهان است. به طوریکه او به مدت 7 سال در میان مسلمانان آفریقا و اعراب بادیه نشین زندگی کرده است. حاصل این سفرها، آثار متعددی است که از وی به جای مانده است[3]  . یکی از این آثار، کتابی است به نام «پیام آور»[4] که در آن به شرح حال زندگی محمد (ص) پرداخته است.

  وی در قسمتی از کتاب «پیام آور» چنین می نویسد:

"سعی من بر این بود تا محمد را آنچنان که حقیقتا بود، معرفی کنم ... مردی با علایق ساده، اما برخوردار از شخصیتی بزرگ. کسی که خیر و مصلحت امتش را در دل داشت. مردی که از سوی خدا به او الهام شده بود، اما در مورد آنچه انجام می داد، به شیوه ای منطقی می اندیشید. محمد در عین ساده گرایی عاشق زیبایی بود. اوفقط یک مردی روحانی نبود، مردی دنیوی نیز بود که مثل بقیه افراد می زیست ... محمد در جامعه و در میان مردم احساس بیگانگی نمی کرد. او ازدواج کرد. چندین فرزند داشت، سوارکار خوبی بود، می توانست کفش‌های خود را تعمیر کند و لباس‌هایش را وصله بزند. بسیار خوشخو و خوشرو بود. خود را پیشوای قوم می دانست اما هرگز مغرور و خودستا نبود و هیچ گاه در راه ایجاد کاخ و دربار نکوشید. او هرگز کسی را وادار به این اعتقاد نکرد و مدعی نشد که از توانایی شگفت آور فراطبیعی نظیر خدا برخوردار است"[5]

 این نویسنده اروپایی در همین کتاب، پیامبر رحمت و مهربانی را اینگونه توصیف می کند:

"[محمد (ص)] فرمانده عربستان بود، اما از غذا خوردن با یک برده یا قسمت کردن خرمای خود با یک گدا ابا نداشت. آیا مردی که پیام خدا را از آسمان دریافت نکرده بود، می توانست چنین پیوند و پیمانی برادری را در سطح جهانی به وجود بیاورد؟"[6]

منبع: پایگاه علمی فرهنگی محمد (ص)