نویسنده: مسعود بسیطی (کارشناس علوم تربیتی و ادیان و فرق؛ این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید)
خداوند، محبت به جانشینان و برگزیدگانش را به صورت فطری در نهاد انسان‌ها قرار داده است[1]. اما غفلت و برخی اعمال ناشایست که از آدمی سر می‌زند، باعث کمرنگ شدن این حالت می‌گردد. خصوصا در عصر غیبت که حجت خدا ظاهر نیست و انسان‌ها در اثر روزمرّگی، ولی نعمت خود را فراموش می‌کنند، این محبت، بسیار ضعیف می‌شود. اما باید هوشیار باشیم که محبت به رسول خدا و جانشینانش، پایه و اساس ایمان است[2] و از برترین عبادات محسوب می‌شود[3].
بنابراین، باید حسّ محبت به جانشینان الهی و خصوصا هدایتگر زنده‌ی این زمان را در خود تقویت کنیم. یکی از راه‌های تقویت این محبت، شنیدن و خواندن درباره‌ی صفات و ویژگیهای ایشان است. آشنایی با صفات امام و توجه به آنها سبب می‌شود قدر این گوهر خلقت را بیشتر بدانیم و محبت‌مان به ایشان افزون شود. برای نمونه، وقتی به این نکته متذکر شویم که هر خیر و رزق مادی یا معنوی که به ما می‌رسد، از جانب آن بزرگوار است، ارادت ما به ایشان بیشتر می‌گردد.
وقتی بفهمیم ایشان نسبت به ما از هر پدری دلسوزتر و از هر مادری با محبت‌تر هستند، مهر و محبت ما نیز به ایشان بیش از پیش می‌شود. چه حسّی خواهی داشت وقتی با خبر شوی جانشین خدا، برایت دعا می‌کند؟ برای گرفتاری‌ها و مشکلاتت غصه می‌خورد و در شادی‌هایت شادمان می‌شود؟ آیا قلبت به سوی این رحمت بزرگ خدا معطوف نمی‌گردد و مهرش در سینه‌ات جای نمی‌گیرد؟
خصوصاً وقتی توجه کنیم و وجود این صفات را در امام وجدان نماییم، این حسّ محبت در وجودمان، بسیار عمیق‌تر می‌شود.
منبع: پایگاه علمی فرهنگی محمد (ص)
