حدیث اول: بهشت، بهـاى انسان
قالَ مُوسَى بنُ جَعفَر عليه السلام:
اِنَّ اَبْدانَكم لَيْسَ لَها ثَمَنٌ اِلاَّ الْجَنَّةُ، فَـلاتَبيعُـوها بِغَيْـرِها.
[تحف العقول، ص 389.]
امام كاظم عليه السلام فرمود: همانا بدنهاى شما را بهايى جز بهشت نيست. پس آنـرا به غـير بهشت نفـروشـيد.
حدیث دوم: خسـارت زده
عَنِ الكاظِم عليه السلام:
اَلْمَغْبُونُ مَن غَبَنَ مِنْ عُمْرِهِ ساعَةً.
[حياة الامام موسى بن جعفر عليه السلام ، ج 1 ص 280.]
امام كاظم عليه السلام فرمود: زيـانـكار، كسى است كـه ساعتى از عمر خويش را باخته است.
حدیث سوم:دين شـناسى
عَن مُوسَى بنِ جَعفَر عليه السلام:
تَفَـقَّـهُوا فى ديـنِ اللّه ِ، فَإنَّ الْفِقْهَ مِفْتاحُ الْبَصيرَةِ وَتَمامُ الْعِبادَةِ.
[مسند الامام الكاظم عليه السلام، ج 3 ص 249.]
امام كاظم عليه السلام فرمود: در دين خـدا دانا شويد، هـمانا دين شـناسى و فـقه، كليد بصيرت و كمال عبادت است.
حدیث چهارم: ولخــرجى
رُوِىَ عَن مُوسَى بنِ جَعفَر عليه السلام:
مَنْ بـَذَّرَ وَاَسـْرَفَ زالَـتْ عَنْهُ النـِّعْمَةُ.
[بحارالانوار، ج 75 ص 327.]
از امام كاظم عليه السلام روايت است: هركس ولخرجى و اسراف كند، نعـمت از دسـتش مـى رود.
حدیث پنجم: خـلاصـه دانشـها
عَـنِ الكاظِـم عليه السلام:
وَجَدْتُ عِلْمَ النّاسِ فى اَرْبَـعٍ: اَوَّلُــها اَنْ تَعْرِفَ رَبَّكَ، وَالثّانِيَةُ اَنْ تَعْرِفَ ما صَنَعَ بِكَ، وَالثّـالِثَةُ اَنْ تَعْـرِفَ مـا اَرادَ مِنْكَ، وَالرّابِعَةُ اَنْ تَعْرِفَ ما يُخْرِجُكَ مِنْ دينِكَ.
[كشف الغمّه، ج 3 ص 45.]
امـام كاظـم عليه السلام فرمود: دانش مردم را در چهار چيز يافتم: اوّل: آنكه پروردگارت را بشناسى، دوم: آنكه بدانى با تو و براى تو چه كرده است، سوم: آنكه بدانى از تو چه خواسته است، چهارم: آنكه بدانى چه چيز تو را از دينت بيرون مى كند.
حدیث ششم: نجــوا، ممـنوع!
عَن مُوسَى بنِ جَعفَر عليه السلام:
اِذا كانَ ثَلاثَةٌ فى بَيْتٍ فَلايَتَناجىَ اثنانِ دُونَ صاحِبِهِما، فَإنَّ ذالِكَ مِمّا يَغـُمـُّهُ.
[مسندالامام الكاظم عليه السلام، ج 1 ص 497.]
امام كاظم عليه السلام فرمود: هـر گاه سه نفر در خانه اى هستند، دو نفرشان جدا از رفيق خود، نجوا و صحبتِ درگوشى نكنند، چرا كه اين كار، او را اندوهگين مى سازد.
حدیث هفتم: مَثـلى بـراى دنيــا
مِن وَصِيَّةِ مُوسَى بنِ جَعفَر عليه السلام:
مَثَلُ الدُّنْيا مَثَلُ ماءِ الْبَحْرِ كُلَّما شَرِبَ مِنْهُ الْعَطْشـانُ ازْدادَ عَطَشا حَتّى يَقْتـُلَهُ.
[بحارالانوار، ج 75 ص 311.]
از وصاياى امام كاظم عليه السلام به هشام: مَثَل دنيا، همچون آب درياست (كه شور است). تشنه هر چه از آن بنوشد، تشنه تر مى شود، تا آنكه او را مى كشد.
حدیث هشتم: دو رو، دو زبــان
عَن مُوسَى بنِ جَعفَر عليه السلام:
بِئْسَ الْعَبـْدُ عَبـْدٌ يَكُونُ ذا وَجْهَيْنِ وَذا لِسانَيْنِ يـُطْرى اَخـاهُ اِذا شاهـَدَهُ وَيـَأْكُلُهُ اِذا غابَ عَـنْهُ.
[بحارالانوار، ج 75 ، ص 310.]
از سخنان امام كاظم عليه السلام: بد بنده اى است، بنده اى كه دورو و دوزبان است، هرگاه برادر دينى اش را مى بيند، او را مى ستايد و تملّق مى گويد و پشت سرش (بابدگويى) او را مى خورد!
حدیث نهم: بیتـابى و شـكيبايى
قالَ الكاظِم عليه السلام:
اَلْمُصيبَةُ لِلصّابِرِ واحِدَةٌ وَلِلْجـازِعِ اثنـَتـانِ.
[بحارالانوار، ج 75 ، ص 326.]
امام كاظم عليه السلام فرمود: مصيبت، براى انسان شكيبا يكى است و بـراى بى تابى كننده دو تـا مى شـود!
حدیث دهم: موجـبات قـرب خــدا
قالَ مُوسَى بنُ جَعفَر عليه السلام:
اَفْضَلُ ما يَتَقَرَّبُ بِهِ الْعَبْدُ اِلَى اللّه ِ بَعْـدَ المَعْـرِفَةِ بِهِ الَصَّـلاةُ وِ بِرُّ الْوالِدَيْنِ وَ تَرْكُ الْحَسَدِ وَالُعْجبِ وَالفَخْرِ.
[تحف العقول، ص 391.]
امام كاظم عليه السلام فرمود: پس ازخداشناسى، برترين كارى كه بنده به وسيله آن به خداوند نزديك مى شود عبارت است از: نمــاز، نيـكى به پـدر و مـادر، و ترك حسد و خودپسندى و فخرفروشى.
حدیث یازدهم: شـرم از خـدا و مـردم
عَنِ الكاظِم عليه السلام:
اِسْتَحْيـُوا مِنَ اللّه ِ فى سـَرائِـرِكُمْ كَما تَسْتَحْيُونَ مِنَ النّاسِ فى عَلانِيَتِكُمْ.
[تحف العقول، ص 394]
امام كاظم عليه السلام فرمود: در پنهان هايتان از خداوند شرم كنيد، همـچـنان كـه در آشـكارِ خـود از مـردم خـجالت مى كشيد.
حدیث دوازدهم: پيـامبر درون وبـرون
قالَ مُوسَى بنُ جَعفَر عليه السلام:
اِنَّ لِلّهِ عَلَى النّاسِ حُجَّتَيْنِ حُجـَّةً ظاهِـرَةً وَحُجـَّةً باطِنـَةً، فَاَمَّا الَّظاهِرَةُ فَالرُّسُلُ وَالأَنْبِياءُ وَالأَئِمَّةُ، وَاَمـَّا الْبـاطِنـَةُ فَالْعـُقـُولُ.
[اصول كافى ج 1 ص 16]
امام كاظم عليه السلام درسخنان خود به هشام بن حكم فرمود: خـداوند را بر مردم دو حجّـت اسـت: حجـتى آشكار و حجّتى پنهان و درونى. امّا «حجت آشكار»، رسولان و پيامبران و امامانند. امـّا «حجت باطنى»، عقـلهاسـت.
