«حضرت علی (ع) در میان همه مردم مسلمان چین جایگاه بسیار بی بدیلی دارد. مثلا ذوالفقار علی (ع)، در آثارهنری مسلمانان چین، جایگاه والایی دارد، بطوریکه در خوشنویسی ها یا نقاشی هایی که با محتوای اسلامی تحریر یا نگارگری می شود، در بسیاری از موارد عبارت لافتی الاعلی، لاسیف الاذوالفقار نوشته می شود و این نشان دهنده توجه خاص مسلمانان چین به ذوالفقار امیرالمومنین (ع) است.»
استاد مطالعات چین در دانشگاه تهران طی گفتگویی با خبرنگار شفقنا درباره تشیع در کشور چین، گفت: «حقیقت امر این است که گرچه یک اقلیت شیعه در کشور چین ساکن هستند، اما به طورکلی اکثریت مسلمانان چین که اهل سنت هستند نه تنها عداوتی با شیعه ندارند بلکه در بسیاری از موارد مشترکات جالب توجهی دارند. به طورکلی، حضرت علی (ع) در میان همه مردم مسلمان چین جایگاه بسیار بی بدیلی دارد. مثلا ذوالفقار علی (ع)، در آثارهنری مسلمانان چین، جایگاه والایی دارد، بطوریکه در خوشنویسی ها یا نقاشی هایی که با محتوای اسلامی تحریر یا نگارگری می شود، در بسیاری از موارد عبارت لافتی الاعلی، لاسیف الاذوالفقار نوشته می شود و این نشان دهنده توجه خاص مسلمانان چین به ذوالفقار امیرالمومنین (ع) است.»
وی افزود: « در بسیاری از مساجد شهرهای مختلف چین، از جمله پکن، در محلی که نمازگزاران سجده می کنند، حصیر می گذارند و حتی در گذشته دیده شده که در برخی از مساجد با آنکه شیعه نبودند، بر مهر سجده می کردند. این نشان می دهد که شیعیان بر مسلمانان و نیز بر جریان اسلامی کلان در چین تاثیراتی داشته اند. به علاوه نگاهی که برخی از کشورها نسبت به شیعیان دارند واقعا در بین مسلمان های چین رایج نیست و خیلی از آنها بین شیعه و سنی تفکیک قائل نیستند».
وفایی تصریح می کند: «با این وجود می توان گفت که شیعیان در چین در قالب دو گروه اسماعیلیه و امامیه حضوردارند. شیعیان اسماعیلیه در چین عموما از اقلیت تاجیک ها هستند که در استان شین جیانگ (سین کیانگ) ساکن هستند. این گروه شیعیان شش امامی هستند که جمعیت دقیق آنها مشخص نیست اما تعدادشان بین ۴۰ تا ۷۰ هزار نفر تخمین زده می شود و داستان هایی درباره ایشان در کتب دینی و تاریخ نگاری چینی مطرح شده است. شیعیان دوازده امامی هم در مناطقی از غرب چین حضور دارند که البته تعداد آنها بسیار کم است. شیعیان دوازده امامی در منطقه ای در استان شین جیانگ به نام «یارکند» زندگی می کنند. با این وجود به طورکلی عموم مسلمانان چین به تفیک بین شیعه و سنی توجه ندارند و علاقه به اهل بیت در همه آنها وجود دارد که به احتمال خیلی زیاد این علاقه از ایرانی ها به چینی ها منتقل شده است.»
وی توضیح می دهد: «بسیاری از آداب و رسوم مسلمانی از طریق ایرانی ها به چین وارد شده است. شاید جالب باشد بدانید که در مسجد نیوجیه که مهمترین مسجد شهر پکن است، دو مقبره تاریخی وجود دارد که مسلمانان آن را زیارت می کنند. یکی از این مقبره ها متعلق به یک امام جمائت است که اهل قزوین بوده و دیگری امام جمائتی که اهل بخارا بوده است. یعنی دو عالمی که در مهمترین مسجد پایتخت امروزه چین مدفون هستند، هر دو از گستره جغرافیایی ایران قدیم به چین آمده بودند. این نشان می دهد ایرانی ها که از قدیم محب اهل بیت (ع) بوده اند حتما تاثیراتی بین چینی ها داشته اند. ضمن اینکه عرفان ما و مکاتب عرفانی پارسی، عرفای ایرانی که در آثار خود به امیرالمومنین (ع) و دیگر ائمه ارادت داشته اند، از قدیم در چین رواج داشته و متون عرفانی ادبی که در آنجا خوانده می شده می تواند از عواملی باشد که جمیع مسلمانان چین نسبت به اهل بیت ارادتی داشته باشند.»
منبع: شفقنا
