همزمان با سالگرد ولادت امام هشتم شیعیان، امام رضا (ع) شعرهایی از مهدی اخوان ثالث و توران شهریاری بانوی زرتشتی بازنشر میشود.
مهدی اخوان ثالث یکی از شاعران پرآوازه معاصر ایرانی است که تخلص شعریاش م. امید بود و در شهر مشهد به دنیا آمد. او در میان شعرای هم عصر خود از این نظر متمایز است که هم در سبک کلاسیک و هم در سبک نیمایی به سرودن اشعار مختلف پرداخته است و توانست تلفیقی زیبا میان این دو ایجاد کند. اخوان همچنین شاعری چیرهدست در سرودن اشعار حماسی است.
این شعر از اوست:
«یا علیّ بن موسی الرّضا»
ای علی موسی الرّضا، ای پاکمردِ یثربی در توس خوابیده
من تو را بیدار میدانم
زندهتر، روشنتر از خورشید عالمتاب
از فروغ و فرّ شور و زندگی سرشار میدانم
گرچه پندارند دیری هست، همچون قطرهها در خاک
رفتهای در ژرفنای خواب
لیکن ای پاکیزه باران بهشت، ای روح عرش، ای روشنای آب
من تو را بیدار ابری پاک و رحمتبار میدانم
ای (چو بختم) خفته در آن تنگنای زادگاهم توس
-(در کنار دون تبهکاری که شیرِ پیر پاکآیین، پدرت، آن روح رحمان را به زندان کشت)-
من تو را بیدارتر از روح و راح صبح، با آن طرّۀ زرتار میدانم.
من تو را بیهیچ تردیدی (که دلها را کند تاریک)
زندهتر تابندهتر از هرچه خورشید است در هر کهکشانی، دور یا نزدیک
خواه پیدا، خواه پوشیده
در نهانتر پردۀ اسرار میدانم
با هزاریّ و دو صد، بل بیشتر، عمرت
ای جوانیّ و جوان جاودان، ای پور پاینده،
مهربان خورشید تابنده،
این غمین همشهری پیرت،
این غریب مُلک ری، دور از تو دلگیرست
با تو دارد حاجتی، دردی که بی شک از تو پنهان نیست
وز تو خواهد (در نمانی) راه و درمانی
جاودان جان جهان! خورشید عالمتاب!
این غمین همشهری پیر غریبت را، دلش تاریکتر از خاک
یا علی موسی الرّضا، دریاب.
چون پدرت این خستهدل زندانی دردی روانکش را
یا علی موسی الرّضا دریاب، درمان بخش
یا علی موسی الرّضا دریاب
«توران شهریاری (بهرامی)» شاعر برجسته زرتشتی متولد 1310 هجری شمسی در کرمان است. وی پس از اخذ دیپلم ادبی، به تحصیل حقوق پرداخت. در سال 1334در رشته حقوق قضايي از دانشگاه حقوق تهران و در سال 1347 در رشته حقوق جزا از دانشگاه شهيد بهشتي (ملي سابق) فارغالتحصيل شد. وی نویسندگی و سرودن شعر را از سال ۱۳۳۲ شمسی آغاز کرد و از همان زمان در کارهای اجتماعی، فرهنگی و ادبی حضوری فعال و گسترده داشت.
اشعار «توران شهریاری» بیشتر دارای مضامین اخلاقی، فرهنگی، اجتماعی و ملی است که به طور ساده و تا حد امکان روان سروده شدهاند. شعر زیر، نمونهای از سرودههای این شاعر زرتشتی دربارهی حضرت علی بن موسی الرضا است:
بـه مشـهد سلام و به مشـهد درود ســر آريـم در خــاك پاكـش فرود
بـر ايـن خـاك نــور خــدا تــافــــتـــه رهـــي بــر در كـــبـريـا يـافــــتـه
ز دوران ديـــريـن و عـــهــد كـــهــن چو نور است در چشم مام وطن
بـــود شـــهـري آبـــاد در روزگــــــار «امام رضـا» خفـته در ايـن ديــار
هــر آن كــس بــرش برد دسـت نياز از ايـن در نگــرديـد نـوميــــد بــاز
غريــبي كه با هـــر دلي آشناست چــو آيـيــنه پـاك ذات خــداسـت
شــفـابـخش درمــانـدهي دردمـــند پـنـــاه پـنـاهــنـده مـــســتـمـنـد
امـــام بـه حــق خســـرو چـاره ساز نـهــد بـر درش خـلـق روي نـيــاز
بســي شـهــــريـاران نــام آفـــريــن نـهـادنـد بر خـاك پـاكــش جـبـين
چــو ايـن خــاك، خــاك خـراسان بود هر آن مشكلي بهرش آسان بود