در فضل حضرت زینب (س) همین بس که پس از حادثه عاشورا نیابت خاصی از طرف امام حسین (ع) داشت و مردم در مسائل حلال و حرام به او مراجعه کرده و از او می‌پرسیدند تا اینکه حضرت سجاد (ع) از آن بیماری که به مصلحت الهی به آن مبتلا شده بود بهبودی یافت.
.jpg "زندگینامه حضرت زینب(س)")
پانزدهم رجب سالروز وفات عقیله بنی هاشم، حضرت زینب کبری (س) است. به همین مناسبت بخشی از فضائل آن حضرت تقدیم می گردد
علم و معرفت حضرت زینب(س)
حضرت زینب کبری (س) علم خود را از طریق غیب و الهام و از طریق جد بزرگوارش، پدر ارجمند، مادر گرامی و برادران عزیزش (ع) دارد که متصل به وحی هستند.
درباره مقام علمی آن حضرت گفته‌شده: زینب (س) در شهر علم پیامبر (ص) رشد یافته سپس در دامن دروازه علم آن حضرت (امیرالمؤمنین علی (ع)) بزرگ‌شده از سینه مادرش حضرت زهرا (س) شیر مکیده و تغذیه کرده است و عمری را با دو امام بزرگوار که نواده رسول خدا (ص) هستند به سر برده و آنان شهد علم را به کام او ریخته و به او چشانیده‌اند. او گنجینه علوم آل محمد (ع) و نمونه فضایل آنان است.
حضرت زینب (س) ازجمله راویان حدیث است. ایشان از مادر، پدر، برادرانش، ام سلمه، ام هانی و دیگر زنان روایت می‌کرد و ازجمله کسانی که از او روایت کرده‌اند ابن عباس ،علی بن الحسین (امام سجاد) (ع)، عبدالله بن جعفر، فاطمه صغری دختر امام حسین (ع) و دیگران هستند.
«شیخ طبرسی» (ره) می‌گوید: حضرت زینب (س) روایات بسیاری را از قول مادرش حضرت زهرا (س) روایت کرده است.
از سخنان حضرت زینب (س) در طول مسافرت کربلا کوفه و شام و خطبه‌ها و سخنرانی‌هایی که در فرصت‌های مختلف در برابر ستمکاران و طاغوتیان آن زمان و مردم دیگر ایراد فرمود به خوبی معلوم می‌شود که مراتب علم و دانش و کمال آن بانوی بزرگوار از راه تحصیل و تعلیم اکتسابی نبوده و بهره‌ای الهی و جنبه خارق‌العاده داشته است. شاهد این مطلب کلام امام سجاد (ع) است که پس از خطبه کوفه به او فرمود: عمه جان آرام باش و سکوت اختیار کن که تو بحمدالله دانشمندی بدون آموزگار و فهمیده‌ای بدون فهماننده هستی.
از «فاضل دربندی» در ضمن بیان این فرمایش حضرت سجاد (ع) نقل‌شده که این سخن خود دلیل و حجت بر آن است که زینب (س) دختر حضرت امیرالمؤمنین (ع) محدثه بوده یعنی به او الهام می‌شده و علم او از علوم لدنی و آثار باطنی است.
«علامه فاضل سید نور الدین جزایری» در کتاب خود می‌نویسد: در دوران حکومت حضرت علی (ع) حضرت زینب (س) مجلس درسی در خانه خود ترتیب داده بود و برای زنان قرآن تفسیر می‌کرد. روزی تفسیر آیه شریفه کهیعص را بیان می‌کرد که حضرت علی (ع) وارد شد و به او فرمود: نور چشمم! شنیدم آیه شریفه کهیعص را تفسیر می‌کردی گفت: آری. فرمود: این رمزی است برای مصیبتی که بر شما خاندان پیامبر (ص) وارد می‌شود. بعد حضرت مصائب را تشریح فرمود و زینب (س) با صدای بلند گریه کرد.
در فضل حضرت زینب (س) همین بس که پس از حادثه عاشورا نیابت خاصی از طرف امام حسین (ع) داشت و مردم در مسائل حلال و حرام به او مراجعه کرده و از او می‌پرسیدند تا اینکه حضرت سجاد (ع) از آن بیماری که به مصلحت الهی به آن مبتلا شده بود بهبودی یافت.
حضرت زینب (س) القاب زیادی دارند که در ذیل به بعضی از آن‌ها به همراه معانی‌شان اشاره می‌شود:
۱. عالمه غیر معلّمه: دانای بی آموزگار.
۲. فهمه غیر مفهّمه: فهمیده بدون فهماننده.
۳. کعبه الرّزایا: قبله رنج‌ها.
۴. نایبه الزهراء (س): جانشین و نماینده حضرت زهرا (س).
۵. نایبه الحسین (ع): جانشین و نماینده حضرت حسین (ع).
۶. عقیله بنی‌هاشم: بانوی خردمند بنی‌هاشم عقیله النساء: خردمند بانوان عقیله خدر الرساله: خردمند پرده‌نشینان رسالت، عقیله الطالبیین: زن خردمند از خاندان حضرت ابوطالب (و در بین طالبیان) عقیله الوحی: بانوی خردمند وحی، عقیله النبوّه: بانوی خردمند خاندان پیامبر، عقیله القریش: بانوی خردمند از قریش، سیده العقایل: بانوی زنان خردمند.
۷. عدیله الخامس من اهل الکساء: همتای پنجمین نفر از اهل کساء (امام حسین) (ع).
۶. کفیله السجّاد: سرپرست حضرت سجاد (ع).
۸. سرّ أبیها: راز پدرش امام علی (ع).
۹. الصدّیقه الصغری: صدیقه کوچک تر. به این لقب ملقب شده تا با مادرش صدیقه کبری فاطمه زهرا (س) اشتباه نشود. چه این که به ایشان زینب کبری گفته می‌شود تا میان او و دیگر خواهرش (ام‌کلثوم) که به نام و کنیه او خوانده می‌شود فرق باشد.
۱۰. عابده آل علی: پارسای خاندان امام علی (ع).
۱۱. بطله کربلاء: قهرمان کربلا.
۱۲. عظیمه بلواها: بانویی که امتحانش بس بزرگ بود.
۱۳. الباکیه: بانوی گریان.
۱۶- سلیله الزهراء: چکیده و خلاصه حضرت زهرا (س).
۱۷- امینه اللّه: امانت‌دار الهی.
۱۸- آیه من آیات اللّه: نشانی از نشانه‌های خداوند.
۱۹- مظلومه وحیده: ستمدیده تنها.
۲۰- صابره محتسبه: پایداری کننده به حساب خداوند و برای خداوند.
منبع: پایگاه تخصصی امام حسین (س)
