مسعود بسیطی، کارشناس علوم تربیتی و ادیان و فرق در یادداشتی درباره واقعه غدیر در پایگاه علمی و فرهنگی محمد(ص) نوشت: استفاده از عقل یگانه ابزار پرستش خداوند و عمل به آن تنها راه کسب رضایتمندی خالق است ، تجلی این رویداد بی نظیر و رونمایی نقشه‌ی راه سعادت بشر و سر آغاز حاکمیت عقل در زمین، هجدهم ذی‌الحجه سال دهم هجری، در بیابان جحفه و غدیر خم بود....
مسعود بسیطی، کارشناس علوم تربیتی و ادیان و فرق در یادداشتی درباره واقعه غدیر در پایگاه علمی و فرهنگی محمد(ص) نوشت، در بلندای تاریخ حیات بشر در زمین، اهل زمین و آسمان پیوسته شاهد قتل و غارت و ظلم و جور آدمیان بوده‌اند. حال آنکه خالق متعال، بی بدیل‌ترین و گران سنگ‌ترین نعمتش یعنی خورشید عقل را به ایشان ارزانی داشته بود تا در پرتو درخشش آن، حق را از باطل و درست را از نادرست تمییز و تشخیص دهند و با انتخاب عقل زیاده خواهی‌های نفس را عِقال و مهار کنند. چرا که استفاده از عقل یگانه ابزار پرستش خداوند و عمل به آن تنها راه کسب رضایتمندی خالق است.
در حقیقت هر گاه ما در برخورد با حوادث مختلف و انتخابهای گونه گون زندگی، به سراغ عقل رفته و صدای آن را به عنوان حجت بزرگ خدا بشنویم و پیامش را انتخاب کرده و آن را به کار بندیم در حال پرستش خداییم و هر گاه زیاده خواهی نفس را بر تشخیص عقل ترجیح دهیم، کافر گشته ایم!
عالی ترین درجه شکر، اظهار نعمت عقل و کاربست پیام آن در زندگی است. بدترین نوع کفر (پوشاندن حق) نیز پوشاندن برترین نعمت خدا و روی گردانی از پیام عقل است.
این همان نقشه‌ی راه خدا بود که برای وصول سعادت و خوشبختی تام در اختیار انسان ها قرار گرفت تا بشر پیوسته مسیر تکامل بپوید و دنیا و آخرتش را آباد و خرم سازد.
خالق عقل، از باب لطف و فضلش تنها به ارائه نقشه کلی راه اکتفا نفرمود و ۱۲۴۰۰۰نفر از عاقل‌ترین و برجسته‌ترین و کارامدترین بندگانش را به عنوان راهنمایان و مربیان عقل به سوی بشر فرستاد تا دفینه‌های عقل را از زیر خروارها زنگار غفلت بشر خارج سازند و با حاکمیت عقل بر انتخابهای بشر، حاکمیت عقل بر زمین را رقم زنند.
قرار بود مردمان با حاکمیت عقل بر زمین برای برپایی قسط و عدل بپا خیزند و عاقلانه زندگی کنند. اگر نقشه خدا عملی می‌شد، زمین به بهشتی برین بدل می گشت و این همه درد و رنج و بدبختی گریبان بشر را نمی‌گرفت.
اما بشر پیوسته خود خواهانه حکومت نفس بر عقل را ترجیح داد و زمین و زمینیان را روز به روز از سرزمین وعده داده شده دور و دورتر ساخت …
انبیاء الهی یکان یکان، قربانی هوسها و زیاده خواهی های بنی بشر گشتند. مهمترین پیام آنان بشارت به ظهور عقل کامل و کامل کننده عقلها بود. نجات بخشی که با تربیت عقلانی و حاکمیت عقل بر انتخابهای انسانها جهان را مالامال از عدالت ساخته و سرزمین موعود را به همگان هدیه می‌داد:
محمد(ص) عقل کل و کمال عقل!
الماس بی بدیل عقل، در میان جاهل‌ترین مردمان جهان ظاهر شد.
بعثت او باید سر آغاز رشد و حاکمیت عقل بر مردمان می‌شد. اما بشر باز هم راه سلف جاهل خود را پیمود و عزم بر شکستن الماس عقل کرد! غافل از آنکه این الماس، گرانسنگ‌ترین گوهر خدا، حبیبش محمد بود و تیغ جهل بشر قدرت شکستن الماس عقل کل را نداشت.
محمد(ص)، این همه‌ی عقل از باب آنکه طبیبی دلسوزتر از مادر به بشر بود، از خالق عقل طلب کرد پس از خود، گوهر عقل دیگری جانشینش گردد تا احدی تا قیامت بهانه نبود مربی جهت رشد و تعالی عقل و عقلانیت را نداشته باشد.
محمد(ص) بارها و بارها از روز نخستِ بعثت عقل، علی(ع)، آن مربی و مرشد کامل عقل را به مردمان معرفی کرده بود و بشارت انتخابش را از جانب پروردگار عالمیان به عنوان جانشین پیامبر خاتم داده بود.
اما …
تجلی این رویداد بی نظیر و رونمایی نقشه‌ی راه سعادت بشر و سر آغاز حاکمیت عقل در زمین، هجدهم ذی‌الحجه سال دهم هجری، در بیابان جحفه و غدیر خم بود؛ آنگاه که عقل کل و خاتم رسل، محمد مصطفی(ص) دستان علی(ع) را به نشانه‌ی پرچم هدایت و عقلانیت چنان بالا برد تا همگان تا قیامت شاهد اهتزاز بیرق عقلانیت در جهان باشند.
عقل کل، مَثَلِ علی را مَثَل کعبه بیان کرد که مردمان برای بهره گیری و رشد عقلشان باید به طواف او بشتابند.
اما …
اما نه تنها به طواف مرشد کامل عقل و عقلانیت نشتابیدند بلکه هنوز جسد عقل کامل بر زمین بود که عهد و پیمان‌شان را در پیروی از عقل شکستند و با جهل، بیعت بستند.
سپس به پاس زحمات و خدماتش، دردانه‌ی عقل کل و محبوبه‌ی خدا – فاطمه سلام الله علیها – را دست، شکسته و سینه، شکافتند …
چنان شمشیر جهلشان را روز به روز تیزتر کردند تا فرق مربی عقل را شکافتند و محاسنش را از خون فرقش خضاب کردند! و نعمتی که قرار بود دنیای ما را بهشتی زمینی سازد چنان کفران شد که زمین بدل به جهنمی دردناک و سوزان شد که قرنهاست در آن روزگار می‌گذرانیم!
اما مرشد کامل عقل در غدیر خم تنها یک مربی و مرشد برای عقل معرفی نفرمود. بلکه از باب لطف ۱۲ مربی و مرشد کامل عقل را به زمینیان هدیه داد.
اینک ما در دوران غیبت آخرین مربی و مرشد عقل حاضریم و زیستن داریم.
غیبتش از ماست و نابسامانی بی نظیر دنیای امروزمان محصول دوری از عقل و مربی و مرشد کامل آن است.
پس هر گاه از زمانه‌ی خویش خسته و دل شکسته شدیم به پیام غدیر، یعنی حاکمیت عقل بازگردیم.
می توانیم همین امروز به سبک زندگی عقلانی باز گردیم و با انتخابهای عقلانی زمینه‌ی سعادت خویش و ظهور مربی و مرشد کامل عقل را مهیا سازیم تا با ظهورش عقل در همه جهانیان کامل گردد و زمین پس از هزاران سال ظلم و بی عدالتی طعم حیات و سرزندگی چشد. دیگر بیماری در کران تا کران زمین یافت نشود، فقر و گرسنگی در زمین باقی نماند، رفاه و امنیت در زمین لبریز گردد و با تکامل عقلها خدا به هیمنه خدایی اش پرستش گردد.
به امید آن روز
منبع:شفقنا
