ضرب رامهرمز، سال 128
عبدالله بن معاویة بن عبدالله بن جعفر، پس از زید بن علی، از نخستین افراد منتسب به بنی هاشم بود که در سال 127 بر علیه بنی امیه قیام کرد. محدوده جغرافیایی قیام وی، در فارس و خوزستان امروزین بود.
سکه های وی با ضرب آیه مودت همراه بودند. در مورد چرایی نقر این آیه، تقابل با بنی امیه و معرفی شخص خود به عنوان مصداق «قُربیٰ» را می توان مطرح نمود.
روی سکه:
مرکز:
لا اله الا الله وحده لا شریک له
حاشیه داخلی:
قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی
حاشیه خارجی:
بسم الله ضرب برامهرمز سنة ثمان و عشرین و مئة
پشت سکه:
مرکز:
الله احد الله الصمد لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفوا احد
حاشیه:
محمد رسول الله ارسله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین کله و لو کره المشرکون
zeno code: #7699
