مدرسه دو درب حرم مطهر رضوی
مدرسه دو درب در حرم امام رضا (ع) به‌لحاظ آرایه‌های هنری و معماری یکی از زیباترین نمونه‌های معماری عصر تیموری به شمار می‌آید که امروزه مکانی برای برگزاری برنامه‌ها قرآنی است.
مدرسه دو درب در حرم امام رضا (ع) از مدارس تاریخی دوره تیموریان است که در حاشیه شرقی صحن جمهوری اسلامی قرار دارد.
این اثر تاریخی را امیریوسف خواجه‌بهادر ملقب به غیاث‌الدین از فرماندهان تیموری در سال 843 قمری احداث کرد؛ از این‌رو، ابتدا مدتی به نام بانی‌اش، به یوسف‌خواجه (یوسفیه) و سپس به‌علت وجود دو ورودی در شرق و غرب مدرسه، به دو درب مشهور شد.
موقعیت مکانی مدرسه دو درب در عهد قاجار، در حاشیه بازار زنجیر، مقابل مدرسه پریزاد بوده که از شمال به کاروان‌سرای وزیر نظام، از جنوب به کاروان‌سرای ناصری و از غرب به محله‌ها و مغازه‌های اطراف اماکن متبرکه رضوی محدود بوده است.
این مدرسه به لحاظ آرایه‌های هنری و معماری یکی از زیباترین نمونه‌های معماری عصر تیموری به شمار می‌آید. بنای مدرسه مانند دیگر مدارس عهد تیموری از نوع بناهای چهار ایوانی است و حدود 500 متر مساحت دارد.
ساختمان مدرسه دو درب در حرم امام رضا (ع)، در دو طبقه، دارای 34 حجره است که در چهار سمت حیاط مربعشکل مدرسه قرار دارد. بر بالای کمرگاه ایوان مدرسه، کتیبه‌ای به خط ثلث بر کاشی معرق نصب شده که در آن نام بانی و سال احداث مدرسه ثبت است. بر پیشانی درب نیز کتیبه‌ای دیگر به خط نستعلیق نصب شده که به تعمیر آن در سال 1088 قمری به‌دستور مادر شاه‌سلیمان صفوی و به اشراف کلب‌علیخان، از امرا و بزرگان آن عصر، اشاره دارد. در دو طرف درب ورودی دو کتیبه مربعشکل قرار دارد که در اطراف آنها بر کاشی معرق اشعاری نوشته شده است.
