حضرت فاطمه (س)

نویسنده: عبدالحسین طالعی

گفتاری بر اساس کتاب «فضائل فاطمة الزهراء » نوشته حاکم نیشابوری ( درگذشتۀ 405 هجری قمری) از دانشمندان و محدثان بزرگ اهل تسنن.[1]

 پیامبر به او بخشش‌های مالی داشت؛ از جمله اینکه پس از نزول آیه « فآت ذا القربی حقه » [2] فدک را به او بخشید. ( ح 33 و 36 ).

 پیامبر پس از این کاربه دخترش فاطمه فرمود: « این زمین (فدک) بخشی  است که خدا به عنوان هدیه آسمانی به تو و خاندانت بخشیده است. پس وای بر کسی که مانع از مالکیت تو شود» ( ح 37).

 هدایای پیامبر به فاطمه، منحصر به هدایای مالی نبود، بلکه هدایای معنوی نیز به او داشت ، مانند دعا‌هایی که به او آموخت:

برای هر صبح و شام:

یا حی یا قیوم! برحمتک استغیث. اصلح لی شأنی کلّه، و لا تکلنی الی نفسی طرفة عین ( ح 199)

ای زندۀ پایدار! تنها به رحمتت فریادرسی می‌کنم. تمام کار‌های مرا به سامان آور ، و مرا به‌اندازۀ یک چشم بر هم زدن به خودم وامگذار.

برای ورود به مسجد:

 السلام علیک ایها النبی و رحمة الله و برکاته. اللهم اغفر لی ذنوبی و افتح لی ابواب رحمتک ( ح 205 تا 217)

سلام و رحمت و برکات خدا  بر تو،  ای پیامبر! خدایا! گناهانم را بیامرز و در‌های رحمت خود را به روی من بگشا. 

برای خروج از مسجد:

 السلام علیک و رحمة الله و برکاته . اللهم اغفر لی و افتح لی ابواب رزقک ( ح 205 تا 217)[3]

درود و رحمت و برکات خدا بر تو باد. خدایا! مرا بیامرز، و در‌های روزی خود را به رویم بگشا.

هنگام خواب:

 34 بار «الله اکبر»، 33 بار « الحمد لله »، 33 بار « سبحان الله» . پیامبر فرمود: این دعا، صد جمله بر زبان است و هزار برکت در میزان در قیامت. ( ح 150)

دعای مطلق:

 اللهم  رب السماوات السبع و رب العرش العظیم ؛ ربنا و رب کل شیء ؛  منزل التوراة و الانجیل و القرآن؛ فالق الحبّ و النوی؛ اعوذ بک من شرّ کلّ  شیء انت آخذ بناصیته. انت الاوّل، فلیس قبلک شیء. و انت الآخر، فلیس بعدک شیء. و انت الظاهر، فلیس فوقک شیء. و انت الباطن فلیس دونک شیء. اقض عنا الدین و اغننا من الفقر. ( ح 142 تا 149 )[4]

خدایا! ای خداوندگار هفت آسمان و عرش بزرگ. ای خداوندگار ما و خداوندگار  هر چیز. فرو فرستندۀ تورات و انجیل و قرآن، شکافندۀ دانه و هسته. پناه می‌برم به حضرتت، از شرّ هر چیزی که اختیار آن به دست تو است. تویی اول که پیش از تو چیزی نیست. و تویی آخر که پس از تو چیزی نیست. و تویی ظاهر که بالاتر از تو چیزی نیست. و تویی باطن که مادون تو چیزی نیست. وام مرا بپرداز و ما را از فقر به بی نیازی برسان. 

در شمار هدایای معنوی پیامبر به فاطمه، 12 کلام حکمت نیز نقل شده است:

ا. ابغض النساء الی الله التی لا تزال رافعة ذیلها تشکو زوجها. ( ح 115): خداوند، زنی را که همواره دامن برچیند و از همسرش شکایت کند، بیش از دیگر زنان دشمن دارد.

2. لا یؤمن بالله من لا یامن جاره بوائقه ( ح 134): ایمان به خدا نیاورده کسی که همسایه اش از آزارش در امان نیست.

3. من کان یؤمن بالله و الیوم الآخر فلیکرم جاره ( ح 134): هر که ایمان به خدا و روز جزا آورده باید همسایه خود را گرامی‌دارد.

4. من کان یؤمن بالله و الیوم الآخر فلیکرم ضیفه ( ح 134): هر که ایمان به خدا و روز جزا آرد باید مهمان خود را گرامی‌دارد.

5. من کان یؤمن بالله و الیوم الآخر فلیقل خیرا او  لیصمت ( ح 134): هر که ایمان به خدا و روز جزا آرد باید سخن به نیکی گوید یا سکوت برگزیند.

6. ان الله یحب الحلیم الحییّ العفیف المتعفف؛ و یبغض الفاحش السائل الملحف ( ح 134): خداوند فرد بردبار و باحیا و اهل عفت را که عفت ورزد دوست می‌دارد. و فرد بد زبان را که در گدایی اصرار ورزد دوست نمی‌دارد.

7. یا فاطمة اتقی الله و اطیعی زوجک تدخلی الجنّة بسلام.( ح 173): ای فاطمه! از خدا پروا دار، و از همسرت اطاعت کن تا با آرامش در بهشت درآیی.

8. لا تضربیه فانّی رایته یصلّی؛ و انّی نهیت عن ضرب المصلّین ( ح 198): او را مزن، که من دیدم نماز می‌گزارد، و من مردم را از کتک زدن اهل نماز باز می‌دارم.

9. ما رایت الجنّة حتی یراها جدّ ابیک ( ح 203): تو بهشت را نمی‌بینی مگر اینکه جد پدرت آن را دیده باشد.

10. کلّ بنی اب ینتمون الی عصبة غیر ولد فاطمة، فانّی انا ابوهم و ابوها، و عصبتهم معی. ( ح 218): خاندان هر کسی به خاندانی نسبت داده می‌شوند، مگر فرزندان فاطمه که من پدر او و پدر آن‌هایم. و خاندانم با من همراه هستند.

11. فی الجمعة ساعة، لا یوافقها عبد مسلم یسئل الله خیرا الا اوتیه.... هی اذا تضیّفت الشمس للغروب ( ح 232)[5]: در روز جمعه ساعتی هست که هیچ بنده مسلمانی خیری از خدا در آن درخواست نکند مگر آنکه بدو داده می‌‌‌شود... آن ساعت زمانی است که خورشید رو به غروب می‌رود.

12. ابشری؛ المهدیّ منک ( ح 121): فاطمه! بشارتت باد که مهدی از فرزندان توست.