حضرت فاطمه (س)

نویسنده: عبدالحسین طالعی

گفتاری بر اساس کتاب «فضائل فاطمة الزهراء » نوشته حاکم نیشابوری ( درگذشتۀ 405 هجری قمری) از دانشمندان و محدثان بزرگ اهل تسنن. [1]

فاطمه زهرا [سلام الله علیها] ، بنا به یک روایت در 41 سالگی رسول خدا صلی الله علیه و آله – یعنی سال یکم پس از بعثت – ( ح 78) و به روایت دیگر در 35 سالگی حضرتش یعنی سال پنجم پیش از بعثت ( ح 79) متولد شد.

او زاده میوه بهشتی بود. بدین روی پیامبر وقتی او را می‌بویید، بوی بهشت را از او استشمام می‌کرد.( ح 32 و 72)

 پیش از هر سفری که پیامبر می‌رفت، آخرین کسی که می‌دید، فاطمه بود؛ چنانکه پس از ورود به شهر، نخستین کسی که می‌دید، فاطمه بود. ( ح 2 و 223)

پیامبر، پس از هر سفر که می‌آمد، دست فاطمه را می‌بوسید.( ح 23 و 130). و به او می‌فرمود: « پدر و مادرم  به  فدایت» ( ح 3). 

هر بار که فاطمه بر او وارد می‌شد، می‌فرمود: « خوش  آمدی دخترم » ( ح 7 و 157 و 161)؛ «گاه او را بر جای خود می‌نشانید. » ( ح 22).

منبع: پایگاه علمی فرهنگی محمد (ص)