گردآوری: آذر طاهری ( کارشناس ارشد برق – مخابرات سیستم ؛ این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید)
«سلیمان کِتّانی» (2004-1912 م.) نویسندهی معاصر مسیحی است که در آمریکا به دنیا آمد. دو ساله بود که همراه پدر و مادرش از آمریکا به لبنان (دیار نیاکانش) بازگشت. پس از گذراندن دوران مدرسه، در سال ۱۹۳۲ از دانشکدهی فلسفهی بیروت فارغالتحصیل شد و به مدت 20 سال در مدارس و دانشگاههای لبنان به تدریس ادبیات عرب اشتغال یافت.
وی آثار ادبی و اجتماعی فراوانی دارد که برخی موفق به اخذ جوائز ادبی عربی در عراق و لبنان شدهاند. کِتّانی توانست در طول عمر خویش، 9 جلد کتاب دربارۀ محمّد (ص)، دختر گرامی ایشان (فاطمه زهرا) و وارثان علم محمّد (ص) از علی، امیر مومنان (ع) تا موسیبنکاظم (ع) تألیف نماید.[1]
این نویسندهی معاصر مسیحی، در کتاب خود با عنوان «فاطمة الزهرا، وترٌ فی غمدٍ» - به معنای «فاطمه زهرا، زهی در نیام» - به بررسی شخصیت دخترِ پیامبر خاتم پرداخته و ویژگیهای او را از زوایای مختلف بررسی نموده است. وی در ابتدای کتابش چنین میگوید:
«فاطمهی زهرا مقامی والاتر از آن دارد که سندهای تاریخی و روایتی به سوی او اشاره کنند، و گرامیتر از آن است که شرح حالگونهها به جانب وی راهنما باشند. فاطمه را همین چهارچوب کافی است که: وی دختر محمّد و همسر علی و مادر حسن و حسین و بزرگ بانوی جهان است.»[2]
او در ادامهی کتابش چنین ادامه میدهد:
«قهرمانی نیرویی نیست که مستند به تن و بازو باشد، یا مستند به تاج و تخت، بلکه قهرمانی چیزی است که منطق عقل، رشد و فهم را به کار گیرد، آنگاه هدفها را تعیین کند و برنامه را ترسیم نماید و قهرمانی زهرا، چیزی جز این معنی بزرگ نبود. از این رو از هر چه عامل روشنایی دیگران میشد بهره گرفت، بی آنکه بازوان ناتوان و نزار، و پهلوهای لاغر و نحیف وی در این خواست از مؤثر باشد»[3]
کتّانی در انتهای کتاب خود، بانوی بزرگوار اسلام را چنین خطاب میکند:
«فاطمه، ای دخت مصطفی! ای دختر روشنترین چهرهای که زمین را بر روی دو کتف خود بلند کرد ... تو همیشه با محبت زیست کردی، تو با پاکی و پاکدامنی زیستی ... سپس زمین را همراه با لبخندی استهزا آمیز رها کردی و به ابدیت پیوستی ...
ای دختر پیامبر!
ای همسر علی!
ای مادر حسن و حسین،
و ای بزرگ بانوی بانوان همه جهانها و اعصار»[4]
منبع: پایگاه علمی فرهنگی محمد (ص)
[1] از جمله کتابهای سلیمان کتانی می توان به کتابهای زیر اشاره کرد:
«محمّد: شاطئ و سحاب» (محمّد: ساحل و ابر)؛
«امام علی: نبراس و متراس» (امام علی: مشعلدار و پشتیبان)؛
«فاطمة الزهراء: وتر فی غمد» (فاطمهی زهرا: زهی در نیام)؛
«الامام الحسن: الکوثر المهدور» (امام حسن: کوثر از دست رفته)؛
«الامام الحسین: فی حلة البرفیر» (امام حسین: در جامهی ارغوانی)؛
«الامام زین العابدین: عنقود مرصع» (امام زینالعابدین: خوشهی آراسته)؛
«الامام الباقر: نجی الرسول» (امام باقر: مطلوب پیامبر)؛
«الامام الصادق: ضمیر المعادلات» (امام صادق: وجدان مسائل روز)؛
«الامام الکاظم: شعاع مقهور الضوء» (امام کاظم: شعلهی خاموش).
[2] «ان فاطمة الزهراء هى اجل من ان تشير اليها الاسانيد، و اكرم من ان تدل عليها السرود- يكفيها اطارا كونها ابنه محمّد، و زوجه على، و ام الحسن و الحسين، و سيده نساءالعالمين.»: سلیمان کِتّانی، «فاطمة الزهرا، وترٌ فی غمدٍ»، پیشگفتار، ص 3. علاقمندان می توانند برای مطالعه ی کتاب به آدرس اینترنتی زیر مراجعه فرمایند:
[3] «ان البطوله ليست قوه تستند على بدن و ساعد، و لا على كرسى و سلطان، ان البطوله هى التى تتمنطق بالعقل فهما و رشدا فتعين الاهداف و ترسم المناهج.و ما كانت بطوله الزهراء من غير هذا المعنى الجليل، غرفت منه ما لمعت به عيناها دون ان يوثر عليها لا زندها النحيل و لا خصرها الهزيل.»: همان، ص 211.
[4] «یا ابنتة المصطفی، یا ابنتة المع جبین رفع الارض علی منکبیه ... و عشت الحبّ ... عشت الطهر ... ثم ترکت الارض عن بسمه هزء بها ...
یا ابنة النبی ...
یا زوجة علی
یا ام الحسن و الحسین
و یا سیدة نساء العالمین»: همان، ص 205.